تهیه الگوی مدیریت حوزه آبخیز تاش- مجن شاهرود با بهره گیری از آمایش سرزمین

آمایش سرزمین علمی است که با توجه به ویژگیهای اکولوژیکی سرزمین و شرایط اقتصادی – اجتماعی آن ‘ نوع استفاده بهینه از سرزمین را مشخص می سازد. در آمایش حوزه ۶۸۱۷۵ هکتاری تاش- مجن که موضوع این پژوهش است نقشه های طبقات ارتفاع از سطح دریا‘ درصد شیب‘ جهتهای جغرافیایی ‘ ویژگیهای خاکشناسی ‘ تیپ و تراکم پوشش گیاهی به روش دوتایی با هم ترکیب شده‘ نقشه نهایی واحدهای زیست محیطی به دست آمد. همچنین ویژگیهای اقلیم شناسی ‘ منابع آب‘ شبکه جاده و فرسایش خاک برای هر واحد ثبت گردید و مطالعات اقتصادی و اجتماعی نیز برای حوزه از طریق پرسشنامه انجام شد. در نتیجه فرایند آمایش سرزمین ‘ ۲۴۹ اکوسیستم خود مشخص گردید. برای این اکوسیستم های خرد نیز ارزیابی توان اکولوژیکی برای کاربردهای کشاورزی‘ مرتعداری‘ توریسم متمرکز ‘ توریسم گسترده و حفاظت صورت پذیرفت و باتلفیق ارزیابی با نیاز اقتصادی و اجتماعی منطقه‘ کارآمایش سرزمین حوزه به پایان رسید. در نتیجه کار آمایش از کل مساحت منطقه ۲۳/۱۱ درصد به کشاورزی ‘ ۶۳/۴۷ درصد به مرتعداری‘ ۳۶/۳۰ درصد به توریسم گسترده و ۷۸/۰ به حفاظت اختصاص پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی زیست محیطی ، اکوسیستم خرد ، آمایش سرزمین ، توان اکولوژیکی ، شرایط اقتصادی و اجتماعی ، کاربرد اراضی توریسم ، واحدهای زیست محیطی