جایگاه گمشده هویت در برنامه ریزی شهریبا تاکید بر میدان شهدا- مشهد

قرن حاضر شاهد تحولات بی سابقه ای در زمینه های گوناگون علمی، فنی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کاربری زیستی بوده است. رشد شتابان جمعیت و استفاده روز افزون از منابع طبیعی و مصنوعی فرآیند تمدن بشری در این قرن است. به منظور نیل به جامعه ای کارآمد و توسعه یابنده ناگزیر از برنامه ریزی در سطوح متفاوتی هستیم. همه ما در محیطی مصنوع زندگی میکنیم و انتظار داریم در نخستین برخورد با شهرها، از سیمای شهر، نوع شکل گیری بناها ونماد های شهر پی به هویتشان ببریم. مساله هویت شهری یکی از پیچیده ترین و بحث انگیزترین مباحث نظری در شهرسازی است. این مهم در قالب شهرهای جدید، توسعه های شهری و مرمت شهری قابل بررسی است. مقاله حاضر ناظر بر طرح سوالی است که مورد توجه طراحان و مجریان قرار نگرفته است. در این راستا میدان شهدای مشهد، به عنوان نمونه ای جهت یادآوری و توجه مدیران انتخاب گردید. شهر مشهد به لحاظ وجود بارگاه مطهر رضوی به عنوان یک کلان شهر مذهبی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین میدان شهدا علاوه بر اینکه وجه تسمیه اش با توجه به شرایط سیاسی دوران انقلاب و اتفاقات و رشادتهای مردم در این محدوده می باشد، با عناصر مهم دیگر شهری از جمله حرم مطهر که وجه ای بین المللی دارد؛ باغ نادری با جنبه های تاریخی اش که گویای شرایط خاص زمان خود می باشد؛ و حتی بقعه خواجه ربیع، دارای همسایگی می باشد و پیوند دهنده شریان های اصلی و ارتباط بین نقاط اصلی شهری می باشد.