بررسی نقش میانجی بروز رفتارهای انحرافی کارکنان در رابطه با استرس شغلی و تمایل به ترک خدمت در سازمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی بروز رفتارهای انحرافی کارکنان در رابطه بین استرس شغلی و تمایل به ترک سازمان در میان کارکنان مدیریت درمان سازمان تامین اجتماعی استان خراسان شمالی صورت گرفت. این پژوهش از نظر روش و ماهیت توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش محدود بوده و شامل تمامی کارکنان مدیریت درمان سازمان تامین اجتماعی استان خراسان شمالی که تعداد ۷۶۵ نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران نیز استفاده گردید؛ براین اساس تعداد ۲۵۶ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های استرس شغلی (سرور و همکاران، ۱۳۹۵)؛ بروز رفتارهای انحرافی کارکنان (بنت و رابینسون، ۲۰۰۰)؛ تمایل به ترک سازمان (عسکری و جنتی فر، ۱۳۹۷) استفاده شده است. برای سنجش اعتبار پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقادیر ضریب برای متغیرهای استرس شغلی (۹۲۱/۰)، بروز رفتارهای انحرافی کارکنان (۹۴۸/۰) و تمایل به ترک سازمان (۹۳۹/۰) به دست آمد. روایی محتوایی و روایی صوری پرسشنامه نیز مورد تائید استاد راهنما قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها برای روش های آمار توصیفی از طریق نرم افزار Spss ۲۱ و آمار استنباطی (روش معادلات ساختاری) به کمک نرم افزار Amos ۲۲ استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد؛ استرس شغلی رابطه مثبت و معناداری با تمایل به ترک سازمان و بروز رفتارهای انحرافی کارکنان دارد. بروز رفتارهای انحرافی کارکنان رابطه مثبت و معناداری با تمایل به ترک سازمان دارد. همچنین بروزرفتارهای انحرافی رابطه بین استرس شغلی و تمایل به ترک سازمان را میانجی می نماید.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، بروز رفتارهای انحرافی کارکنان ، تمایل به ترک سازمان