برنامه های توسعه ملی در هرکشور یکی از ابزارهای اصلی توسعه همه جانبه می باشد که درسطوح مختلف با توجه به شرایط اقلیمی،محیطی،فرهنگی، اجتماعی- اقتصادی و با یک سری سیاستها و قوانین خاص مرتبط با اصول وقوانین کشوری تعیین می شود،برای به انجام رساندن و پیاده کردن این گونه برنامه های توسعه ملی یک سری اقدامات ضروری از جمله گرداوری اطلاعات و دادهای محلی،منطقه ای؛جمعیت،نوع ومیزان پیشرفت های اقتصادی و عوامل اجتماعی مناطق کشوردر نظر گرفته شود که بر اساس اینگونه داده های ملی بتوان برای تمام کشور برنامه ریزی کرد و راههای توسعه ملی را هموار کرد وهمچنین برای برنامه ریزی های ملی توسعه سرمایه گذاری های لازم وکلان وبودجه مورد نظرتعیین و برآورد شود چون برنامه های ملی توسعه در میان مدت تنظیم واجرا می شود وبه بودجه نیاز داشته که بتوان مواد آن را اجرا کرد تا در نهایت به توسعه ملی رسید،ارزیابی برنامه های توسعه ملی خود یکی از راههایی است که رسیدن به توسعه را تا حدودی آسان می کند چون عوامل پیشرفت و عوامل عدم رسیدن به توسعه را مشخص می کند که کدام برنامه های توانستند به اهداف خود برسند.این پژوهش با هدف ارزیابی و تحلیل برنامه های توسعه قبل از انقلاب با روش توصیفی - تحلیلی واز نظرماهیت گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای - اسنادی استفاده شده است. نتایج به دست آمده ازاین ارزیابی بیان گوی نقاط ضعف و قوت برنامه های توسعه قبل ازانقلاب می باشد.

برنامه،برنامه ریزی،ارزیابی،توسعه،قبل از انقلاب