بررسی تاثیر سلامت سازمانی بر مسئولیت پذیری اجتماعی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه تبریز)

در عصر حاضر نیروی انسانی مسئولیت پذیر یکی از منابع کمیاب و در عین حال چالش­برانگیز برای بسیاری از سازمان ها و مدیران شرکت­ها محسوب می شود. در همین راستا، در مقاله­ی حاضر کوشش می شود تا میزان مسئولیت پذیری اجتماعی کارکنان دانشگاه تبریز تعیین شده و ارتباط آن با سلامت سازمانی مورد بررسی قرار گیرد. تحقیق حاضر به روش کمی و بر اساس تکنیک پیمایشی انجام شده است. جامعه­ی آماری تحقیق، متشکل از کارکنان دانشگاه تبریز است که تعداد آن ۹۰۷ نفر بوده است. از این تعداد ۱۱۹ نفر بر اساس فرمول با روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای متناسب برای مطالعه­ی انتخاب شده اند. داده های گردآوری شده نیز بوسیله­ی نرم­افزار SPSS نسخه­ی ۲۲ مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان سلامت سازمانی در سطح متوسط به پایین و میزان مسئولیت پذیری اجتماعی نیز در سطح متوسطه به بالا قرار گرفته است. بین سلامت سازمانی و مسئولیت پذیری اجتماعی همبستگی مستقیم و معنی داری مشاهده شده است و سه بعد سلامت سازمانی یعنی روحیه و انگیزش، سرعت و زمان انجام کارها و رهبری سازمان توانسته تا ۱/۳۳ درصد از تغییرات مسئولیت پذیری اجتماعی کارکنان را مورد تبیین قرار دهد. در مجموع می­توان گفت که سلامت سازمانی یکی از عوامل اصلی تعیین­کننده­ی میزان مسئولیت پذیری اجتماعی کارکنان است. در بین ابعاد سلامت سازمانی، روحیه و انگیزش، سرعت و زمان انجام کارها و رهبری سازمان مهم­تر از بقیه­ی ابعاد سلامت سازمانی محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

Health Organizational ، Social Responsibility ، Staff ، Tabriz University