موجبات نشوز زوج در فقه امامیه و حقوق ایران
عنوان مقاله: موجبات نشوز زوج در فقه امامیه و حقوق ایران
شناسه ملی مقاله: JR_PIH-1-1_004
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_PIH-1-1_004
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
طیبه حلیمی
سید رسول آقایی
خلاصه مقاله:
طیبه حلیمی
سید رسول آقایی
پژوهش حاضر علل و عواملی که باعث اطلاق واژه نشوز به زوج میشود را بررسی میکند. آیه ۱۲۸ سوره مبارکه نساء درباره نشوز است. نشوز زوج به معنای تخلف و امتناع زوج از ایفای وظایف زوجیت است. مواد ۱۱۲۹ و ۱۱۳۰ قانون مدنی به زوجه اجازه می دهد تا در صورت نشوز زوج به دادگاه مراجعه کند و درخواست طلاق دهد. به دلیل اهمیت بحث نشوز زوج و نقش آن در بنیان خانواده، ضروری است تا قلمروی نشوز زوج از منظر فقهی حقوقی بررسی شود. موجبات نشوز زوج عبارتند از: ترک انفاق، ترک حق قسم، عدم رعایت حق مواقعه و سوء معاشرت زوج با زوجه. در قانون مدنی در خصوص حق قسم و مواقعه ماده ای نیامده است، ولی حقوقدانان با توجه به عرف و عادت مسلم، آن را جزء حقوق غیرمالی زوجه دانسته و تخلف از آن را نشوز می دانند. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای گردآوری شده است.
کلمات کلیدی: نشوز, زوج, انفاق, حق قسم, حق مواقعه, حسن معاشرت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1575607/