ارزیابی دقت روشهای مختلف در تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع (چمن) در دشت قزوین

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: مجله علوم جغرافیایی، دوره: 17، شماره: 37
  • کد COI اختصاصی: JR_GEOGR-17-37_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 148
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

نیاز علی ابراهیمی پاک

دانشیار، گروه آبیاری و فیزیک خاک، موسسه تحقیقات خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

اصلان اگدرنژاد

استادیار، گروه علوم و مهندسی آب، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.

محسن احمدی

دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی

چکیده

تعیین تبخیر- تعرق گیاه مرجع عاملی اساسی در برآورد نیاز آبی گیاه و به دنبال آن مدیریت و برنامهریزی صحیح آبیاری به شمار میآید. برای تخمین این عامل روشها و معادلات متفاوتی ارائه شده که دقت این روشها بر اساس اطلاعات هواشناسی مورد استفاده و شرایط اقلیمی منطقه متفاوت است. بنابراین بررسی و ارزیابی روشهای مختلف و تعیین روش مناسب برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در هر منطقه امری ضروری میباشد. در این مطالعه با استفاده از دادههای لایسیمتری برداشت شده در مدت ۴ سال در ایستگاه تحقیقاتی اسماعیلآباد واقع در استان قزوین، مقادیر تبخیر- تعرق گیاه مرجع اندازهگیری شد. سپس به منظور مقایسه دقت روشهای مختلف تجربی، روش لایسیمتر به عنوان مرجع در نظر گرفته شده و روشهای هارگریوز- سامانی، بلانی- کریدل، تورک، پنمن- مانتیث فائو، مک کینک، بریستلی- تیلور، پنمن- فائو و تشت تبخیر بر اساس آن مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، روش تشت تبخیر با بیشترین ضریب همبستگی (۹۷۳/۰) و کمترین خطای استاندارد (۸۱/۳) نسبت به روش مرجع، مناسبترین روش در برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در منطقه مورد مطالعه بوده است. همچنین، روش پریستلی- تیلور با کمترین ضریب همبستگی (۸۹۶/۰) و بیشترین خطای استاندارد (۱۶/۲۳) در بین روشهای مورد مطالعه کمترین دقت را داشته است. معادلات پنمن- مانتیث فائو و هارگریوز سامانی نیز با ضرایب همبستگی ۹۰۴/۰ و ۸۹۹/۰ پس از معادله تشت تبخیر بیشترین همبستگی را با دادههای لایسیمتری داشتند.

کلیدواژه ها

پنمن- مانتیث فائو, تبخیر- تعرق پتانسیل, لایسیمتر زهکشدار

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.