تحلیلی بر پایداری اجتماعی و سنجش آن در نواحی شهری نظرآباد
عنوان مقاله: تحلیلی بر پایداری اجتماعی و سنجش آن در نواحی شهری نظرآباد
شناسه ملی مقاله: JR_GEOGR-18-40_002
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_GEOGR-18-40_002
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
کرامت الله زیاری - استاد گروه چغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علیرضا گروسی - کارشناس ارشد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران
سمیه نوزارع - دانشجوی دکترای گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
خلاصه مقاله:
کرامت الله زیاری - استاد گروه چغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علیرضا گروسی - کارشناس ارشد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران
سمیه نوزارع - دانشجوی دکترای گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
توسعه پایدار یکی از این دیدگاههای مهم در ادبیات شهری جهان میباشد. توسعه پایدار رویکردی جامع به بهبود بخشی کیفیت زندگی انسانها در جهت تحقق رفاه اقتصادی، اجتماعی و محیطی سکونتگاههای انسانی است. یکی از ابعاد اساسی در توسعه پایدار، پایداری اجتماعی میباشد. پایداری اجتماعی به توانایی جامعه برای حفظ ابزارهای ضروری ایجاد ثروت، رفاه و مشارکت اجتماعی برای گسترش یکپارچگی اشاره میکند. در این پژوهش که از نوع توصیفی– تحلیلی و با رویکرد کاربردی میباشد، پایداری اجتماعی در نواحی شهر نظرآباد، به عنوان یکی از شهرهای میانی در سلسله مراتب شهری که دارای رشد سریع و همچنین جمعیت مهاجر پذیر بالایی در دهههای اخیر بودهاست، بررسی میگردد. برای همین منظور پس از استخراج شاخصهای پایداری اجتماعی و تنظیم پرسشنامه، بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه ۳۸۴ نفر تعیین شده و پرسشنامهها بر اساس سهم جمعیتی نواحی شهر نظرآباد توزیع گردید. برای بررسی پاسخهای شهروندان نواحی شهر نظرآباد از آزمون T تک نمونهای و همچنین مدل تصمیمگیری VIKOR استفاده شد. پاسخهای شهروندان با استفاده از آزمون T تک نمونهای بررسی شد که نشان داد، پاسخهای شهروندان در هفت شاخص مذکور وضعیت نامطلوبی را نشان میدهد. در واقع ازنظر پاسخ دهندگان وضعیت پایداری اجتماعی درکل سطح شهر نظرآباد پایین می باشد. درادامه با استفاده از مدل VIKOR وضعیت پایداری اجتماعی در نواحی شهری نظرآباد نسبت به هم سنجیده شد. بر اساس خروجی مدل VIKOR، ناحیه ۴ شهر نظرآباد با مقدار Q (۲۴۷۲۳۳/۰) نسبت به نواحی دیگر وضعیت بهتری را داراست و وضعیت نیمه توسعه یافته دارد. ناحیه ۲ با مقدارQ (۴۵۸۱۹۸/۰)، در وضعیت توسعه متوسط و در رتبه دوم و نواحی ۱ و ۳ نیز ترتیب با مقدار Q (۶۳۳۳۲۶/۰) و (۶۵۹۲۱۶/۰) در رتبههای سوم و چهارم قرار دارند و سطح کمتر توسعه یافته و ناحیه ۵ شهر نظرآباد نیز به مقدار Q (۹۹۹۸۸۸/۰) در رتبه آخر از نظر شاخصهای پایداری اجتماعی قرار دارد و وضعیت آن به صورت سطح محروم در پایداری اجتماعی می باشد. درکل نتایج نشان دهنده این است که هیچ کدام از نواحی شهری در نظرآباد درسطح پایدار قرار دارند و وضعیت کلی پایداری در نواحی این شهر درسطح متوسط به پایین قرار دارد که بحث برنامه ریزی و مدیری مطلوب در اموراجتماعی شهری را مهم و حیاتی نشان می دهد.
کلمات کلیدی: توسعه پایدار, پایداری اجتماعی, نواحی شهری, نظرآباد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1575501/