ارتباط بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی با اخلاق حرفه ای در دستیاران داخلی دانشگاه های علوم پزشکی تهران

مقدمه: اخلاق حرفه ای از جمله مباحث و مفاهیم مطرح و کلیدی در حوزه درمان است و رعایت آن می تواند زمینه ساز و عامل اصلی رضایت و اعتماد از کادر درمان شود. لذا پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی با اخلاق حرفه ای در میان دستیاران داخلی دانشکده های پزشکی شهر تهران انجام شد. روش ها:  در این مطالعه توصیفی- پیمایشی، جامعه آماری دستیاران داخلی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای، ۱۳۰ نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، سه پرسشنامه ی محقق ساخته بود. جهت اطمینان از روایی هر یک از آنها از روایی صوری و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده شد. نتایج: بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی (۵۴/۰=β) و بین معنویت اسلامی و اخلاق حرفه ای (۲۵/۰=β) و بین معنویت اسلامی و اخلاق حرفه ای با نقش میانجی سلامت معنوی (۵۸/۰=β) ارتباط معناداری وجود دارد(۰۰۱/۰= P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه و ارتباط مثبت و معنادار بین معنویت اسلامی و سلامت معنوی با اخلاق حرفه ای، توصیه می شود در برنامه های درسی علوم پزشکی به مبانی ارزشی و معنوی توجه گردد تا زمینه گسترش و تقویت رعایت اخلاق حرفه ای توسط کادر درمان بویژه پزشکان فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

Spirituality ، Islamic Spirituality ، Spiritual Health ، Professional Ethics ، Medical Education ، Internal Residents ، معنویت ، معنویت اسلامی ، سلامت معنوی ، اخلاق حرفه ای ، آموزش پزشکی ، دستیاران داخلی