مریم عرب فیروزجائی - Department of Physiology, Faculty of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
الیاس کارگر ابرقوئی - Department of Anatomical Sciences, Faculty of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.
فرحناز کمالی - Department of General Courses, Faculty of Medicine, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

مقدمه: در دوران پاندمی کرونا، آموزش دوره علوم پایه پزشکی معمولا از طریق آموزش مجازی به همراه ارائه تکالیف از طریق سامانه های الکترونیکی انجام می شود. یادگیری از طریق مشارکتی، یکی از روش های مناسب آموزشی است. این مطالعه با هدف بهبود تدریس در دوران مجازی با استفاده از روش مشارکتی طرح تدریس اعضای تیم مجازی (V-TMTD: virtual Team Member Teaching Design) ، انجام شد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه اقدام پژوهی بود. جامعه ی آماری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بودند. مشارکت کنندگان این مطالعه، کلیه دانشجویان کلاس درس فیزیولوژی اعصاب و حواس ویژه در دوران همه گیری کرونا، در سال ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند. در نیمسال اول، تدریس درس فیزیولوژی اعصاب و حواس ویژه از طریق آموزش مجازی به همراه ارائه تکالیف فردی انجام شده بود و در نیمسال دیگر در کنار آموزش مجازی از روش V-TMTD استفاده شد. پیشرفت تحصیلی دانشجویان از طریق مقایسه نمرات پایان ترم این دانشجویان با دانشجویان ترم قبل ارزیابی گردید. میانگین و انحراف معیار نمرات مربوط به هر دو روش آموزش با آزمون t مستقل مقایسه شد. نتایج: در گروه های مورد مقایسه، اثر روش تدریس V-TMTD بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان نشان داده شد. میانگین و انحراف معیار نمرات دانشجویان روش V-TMTD، ۲۱/۰± ۶۴/۱۵ و در گروه آموزش مجازی به همراه تکالیف ۲۴/۰±۹۰/۱۳ از نمره ۲۰ بود. نتیجه گیری: روش آموزش مجازی به همراه V-TMTD نسبت به روش آموزش مجازی به همراه ارائه تکالیف بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان برتری داشت. با استفاده از روش های مشارکت محور در آموزش مجازی می توان نقطه ضعف این نوع آموزش را پوشش داد.

E-Learning, Team Members Teaching Method, TMTD, Collaborative Learning, Medical Students, روش تدریس مجازی, روش تدریس اعضای تیم, یادگیری مشارکتی, دانشجویان پزشکی