تداوم پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، تلفیق آموزش مدرن و سنتی

ارزشیابی هریک از روشهای جدید ذکر شده کارآسانی نیست. اغلب سوال می شود که «آیا شاگردان با این برنامه های جدید آموزشی بیشتر از شاگردان دیگری که در کلاسهای کنترل شده سنتی آموزش می بینند یاد می گیرند؟» درپاسخ می توان گفت: «دربعضی از سطوح آموزشی بعضی ازشاگردان بهتر از شاگردانی که درکلاسهای سنتی هستند یاد می گیرند، ولی این امر درهمه سطوح و با هر معلمی صادق نیست» نتایج تحقیقات والکر و شافارزیک نشان می دهد که نتایج هر برنامه ممکن است دریک جنبه نسبت به برنامه دیگر رجحان داشته باشد. بسیاری از برنامه در بعضی از جنبه ها ممکن است دارای تاثیر مشترک باشند. دو عامل محتوا وتاکید در میزان یادگیری شاگردان بسیار موثر هستند. مفاهیمی که دربرنامه بیشتر مورد تاکید قرار می گیرد، بیشتر جذب و یادگرفته می شود. این نتایج ما را هدایت می کند تا درباره این سوال که کدام روش بیشتر موثر است تجدید نظر کنیم. آنچه بیشتر درتحلیل روشهای تجدید نظر باید مورد بررسی قرار گیرد این است : آیا روشهای جدید می توانند هدفهای آموزشی را بخوبی تحقق ببخشند؟ آیا آموزش درمحیط مناسب وتشویق کننده انجام می گیرد؟ آیا در این روشها آموزش واقعا به صورت انفرادی صورت می گیرد؟ آیا شاگردان از این روش راضی هستند؟ آیا ارزشها و هدفهای آموزشی معقولند؟ آیا معلمان بااشتیاق کار می کنند؟ و سرانجام آیا آنجه با روش آموزش انفرادی آموخته می شود، با ارزش است؟ این وسوالات ممکن است به معلمان کمک نکند، اما به برنامه ریزان و متخصصان آموزشی این امکان را می دهد که بدانند ادعاهایی که درمخالفت یاموافقت با آنان اقامه می شود، تا چه اندازه با واقعیت انطباق دارد.روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

معلمان ، پیشرفت ، محصلان ، دانش آموزان