بررسی اثر بخشی آموزش ادراک خود بر میزان رضایت از زندگی و رضایت از خویشتن در بین نوجوانان دختر شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش ادراک خود بر میزان رضایت از زندگی و رضایت از خویشتن در بین دانش آموزان دخترشهرستان مشهد بود. بدین منظورکلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دبیرستان دخترانه دیانت ناحیه ۲آموزش و پرورش مشهد در جامعه آماری قرار گرفتند. نمونه مورد نظر، تعداد ۴۰نفر از دانش آموزان بودند ،که از بین ۱۰۰ نفری که به پرسشنامه ادراک خود ،رضایت از زندگی،رضایت از خود، پاسخ داده وپایین ترین نمرات را کسب کرده بودند با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیده در دوگروه، ۲۰نفر گروه گواه و۲۰ نفرگروه آزمایش گمارش تصافی شدند. روش این پژوهش نیمه تجربی (شبه آزمایشی) بوده و همچون سایر پژوهش هایی از این دست، روش اجرای آن پیش آزمون ،پس آزمون با گروه کنترل بود که متغیرجنسیت و سال تحصیلی دانش آموزان در آن کنترل گردید. جمعیت نمونه نسبت به تکمیل پرسشنامه ادراک خود ،رضایت از زندگی و رضایت از خود، یکباردر مرحله پیش آزمون و یکبار در مرحله پس آزمون و بعد از مداخله آموزشی ادراک خود(۱۲ جلسه) اقدام کردند . بعد از پایان زمان مورد نظر، پرسشنامه ها با روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه تحلیل آماری قرارگرفتند . درپایان نتایج زیر بدست آمد:-۱ آموزش ادراک خود باعث افزایش معنا دار((f=۱۵/۰۹,p<۰/۰۵ رضایت از خود در دانش آموزان دختر می شود.-۲ آموزش ادراک خود باعث افزایش معنا دار (f=۵/۵۱,p<۰/۰۵)رضایت از زندگی دردانش آموزان دختر می شود.لذا آموزش ادراک خود در رضایت از زندگی و رضایت از خود دانش آموزان دختر نقش دارد و می تواند به عنوان متغیر تاثیر گذار در دستور کار آموزش و پرورش قرار گرفته، تا با این آموزشها قدمی درجهت جلوگیری از افزایش مشکلات روانشناختی دانش آموزان برداشته شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ادراک خود ، رضایت از زندگی ، رضایت از خویشتن