بررسی اثرات محدویت های همه گیری COVID-۱۹ بر سلامت جسمانی ، استفاده از رسانه وسلامت روان در کودکان مبتلا به ADHD درشهر اهواز

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر محدودیتهای ناشی از همه گیری COVID-۱۹ در بین کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD ) بوده است . به همین منظور به شیوه تصادفی والدین ۲۱۳ کودک ۶) تا ۱۶ ساله) مبتلا به ADHD در مهر ماه ۱۴۰۰ زمانی که محدودیتهای COVID-۱۹ اعمال شده بود (یعنی الزام شهروندان به ماندن در خانه به جز دلایل ضروری) انتخاب و پرسشنامه نظرسنجی را تکمیل کردند. روش تحقیق توصیفی با روش پرسشنامه ایی بوده است . تحلیل داده ها نشان داد در مقایسه با قبل از همه گیری، کودکان ورزش کم تری داشتند ، زمان کمتری در فضای باز سپری می کردند و لذت کمتری از فعالیتها داشتند. در حالی که تماشای تلویزیون، استفاده از رسانه های بازی کردن، خلق غمگین/ افسرده و تنهایی افزایش یافت. استرس کودکان در مورد محدودیتهای COVID-۱۹ با عملکرد ضعیفتر در اکثر حوزه ها مرتبط بود. اکثر والدین ( ۶۴ ) تغییرات مثبتی را برای فرزندشان گزارش کردند که شامل وقت گذراندن بیشتر با خانواده بود. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که محدودیتهای COVID-۱۹ با تاثیرات منفی و مثبت در بین کودکان مبتلا به ADHD همراه بود .

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه / بیش فعالی ADHD ، COVID-۱۹ ، سلامت روانی .