گرایش به دموکراسی و رابطه آن با دینداری و نوع خانواده : پیمایشی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز

هدف اصلی پژوهش حاضر ، تعیین رابطه عوامل اجتماعی وفردی مرتبط با میزان گرایش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز به دموکراسی بود . نوع پژوهش ، کاربردی ، روش  تحقیق ، پیمایش و ابزار گردآوری اطلاعات ، پرسشنامه محقق ساخته بود . اعتبار ابزار اندازه گیری از طریق اعتبار صوری و پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ تعیین شد . جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز با ۱۲ دانشکده و دارای ۲۰۱۰۰ هزار دانشجو بود . حجم نمونه ، با استفاده از فرمول کوکران ۳۷۷ نفر تعیین شد . روش نمونه گیری ، تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه بود . با توجه به اطلاعات به دست آمده ، ضریب همبستگی پیرسون بین متغیر گرایش به دموکراسی و دینداری ۶۵/۰ می­باشد که نشان دهنده یک رابطه مستقیم و مثبت می باشد . همچنین با توجه به نتیجه آزمون ،  میانگین متغیر گرایش به دموکراسی بر اساس نوع خانواده متفاوت است . میزان گرایش به دموکراسی در بین دانشجویان مجرد اندکی بیش از دانشجویان متاهل است . بر اساس یافته ها ، میزان گرایش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به دموکراسی بر حسب وضعیت شغلی دانشجویان متفاوت می باشد. ضرورت دارد بسترهایی برای ایجاد و گسترش سازمان های مدنی و مردم نهاد به منظور مشارکت دانشجویان در فعالیت های سیاسی فراهم گردد .

کلیدواژه ها:

گرایش به دموکراسی ، دینداری ، نوع خانواده ، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تبریز