تاثیر سواد رسانه ای والدین و سواد حرکتی فرزندان با توجه به جنسیت آن ها

این تحقیق به بررسی رابطه آگاهی و اثربخشی والدین با سواد حرکتی فرزندانشان با توجه به جنسیت فرزندان می پردازد. به این منظور ۱۰۰ دانش آموز (دختر و پسر) با میانگین سنی ۱۰ تا ۱۵ سال در منطقه شرق تهران به طور تصادفی انتخاب و از طریق جدول مورگان نمونه تعیین شد. جهت گردآوری اطلاعات اولیه آزمودنی ها از پرسشنامه ویژگی های فردی استفاده شد. همچنین جهت ارزیابی سواد حرکتی شرکت کنندگان از زیر سازه های مدل سواد حرکتی (شایستگی بدنی، آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت) استفاده شد. این گونه که داده های شایستگی بدنی با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت ویرایش سوم اولریخ جمع آوری خواهد شد. علاوه بر این، از ۲۰۰ نفر از والدین این دانش آموزان با میانگین سنی ۳۵ تا ۵۰ با تحصیلات کاردانی و کارشناسی که همگی از مشاغل آزاد یا دولتی هستند، خواسته می شود تا اطلاعات ثبت شده در پرسشنامه فرزندانشان را تائید کنند و همچنین پرسشنامه سواد رسانه ای را تکمیل کنند. برای اندازه گیری آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، (ترکیب بدنی) BMI، (آمادگی هوازی) آزمون راه رفتن دویدن ۵۴۰ متر، (آمادگی عضلانی) دو آزمون دراز و نشست نیم خیز و شنای سوئدی ۹۰ درجه، (انعطاف پذیری) آزمون انعطاف پذیری بنشین و برسان، مورداستفاده قرار گرفت. همچنین به منظور ارزیابی کارکردهای حواس حرکتی از آزمون عصب روان شناختی کانرز استفاده شد. برای آزمون فرضیه های این پژوهش از روش رگرسیون چندگانه ساده و همچنین همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معناداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق از ارتباط معنی دار و مسقیم بین سواد رسانه ای والدین با کارکردهای سواد حرکتی دانش آموزان حکایت دارد، همچنین نشان می دهد که رابطه سواد رسانه ای والدین بر میانگین میزان سواد حرکتی دانش آموزان پسر بالاتر از دختران می باشند.

کلیدواژه ها:

فرزند دختر و پسر ، سواد رسانه ای ، سواد حرکتی ، والدین