تاثیر ویژگی های مدیریت مشارکتی بر کارکنان شهرداری تهران

عامل انسانی در سازمان، کلیه کارکنان شاغل در سازمان اعم از مدیران، سرپرستان، کارشناسان، کارمندان و کارگران را در سطوح مختلف شغلی دربرمی گیرد واشتغال از جمله مسائلی است که همیشه، دولتها و ملتها را به خود مشغول داشته است. هر چند شغل و حرفه به ظاهر، به بعد معیشتی انسانها مربوط میشود، ولی با بعد فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آنان نیز ارتباطی تنگاتنگ دارد. رضایتشغلی حوزهای است که در آن دیدگاههای روانشناسی اجتماعی، جامعهشناختی، اقتصادی، علوم سیاسی و تربیتی هر یک به سهم خود در آن سخن گفتهاند. امروزه در هر کشوری، هزاران هزار شغل و حرفه وجود دارد که افراد به آن اشتغال داشته، به زندگی خود ادامه میدهند. آنچه همواره مورد توجه روانشناسان و اندیشمندان علوم اجتماعی بوده رضایتشغلی افراد و آثار این رضایت در روحیه آنها و بازدهی کارشان میباشد. اگر کسی به شغل خود علاقهمند باشد، خلاقیت و استعداد وی در زمینه کاریاش شکوفا خواهد شد و هرگز دچار خستگی و افسردگی نخواهد شد. به عکس، اگر کسی از حرفهاش راضی نباشد، هم خودش دچار افسردگی و سرخوردگی میشود و هم کارش بینتیجه خواهد بود. در این مقاله، برای ایجاد شناخت و درک درست و مناسب از منابع انسانی سازمان، مطالبی بیان می شود سپس رضایت شغلی، نظریه های مختلف در این باره و عوامل موثر در رضایت شغلی، بررسی می شوند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدیریت مشارکتی ، مدیریت ، شهرداری تهران ، مدیریت شهری.