مهناز درنجفی شیرازی - کارشناسی ارشد روان شناسی دانشگاه پیام نور
مهناز علی اکبری - دانشیارگروه روان شناسی دانشگاه پیام نور
احمد علیپور - استاد گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور

مقدمه: یکی از مهم­ترین موضوعات در تربیت کودک، پرورش هوش اخلاقی اوست و قصه­گویی به­عنوان ابزاری جهت انتقال پیام های اخلاقی و رفتاری در جوامع گوناگون محسوب می­گردد. از این­رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر قصه­گویی بر هوش اخلاقی دختران خردسال شهر اصفهان بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی کودکان دختر۴ تا ۶ ساله مهدهای کودک شهر اصفهان بود. پس از انتخاب ۳۰ کودک از سه مهد کودک در منطقه ۳ شهر اصفهان با روش تصادفی خوشه­ای، در ۲ گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه ۷۷ سوالی میکله بوربا توسط والدین آن­ها تکمیل گردید. یافته­ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه از لحاظ متغیرهای همدلی، وجدان، احترام و بردباری تفاوت معنی­دار وجود دارد (۰/۰۵p≤). نتیجه­گیری: از این­رومی­توان از قصه­گویی به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روش­های از پیش تعیین شده با توجه به آموزه خاص و هدفمند اخلاقی بهره گرفت.

قصه گویی, هوش اخلاقی, کودکان