پروین امیرخانی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی
فرحناز رستمی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
شهپر گراوندی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه رازی - کرمانشاه

احداث ایستگاه­های پمپاژ آب یکی از مهم­ترین پروژه­های عمرانی در مناطق روستایی می­باشد که به منظور آبگیری از منبع تامین آب، انتقال آب کانال به تراز بالاتر یا تخلیه جریان زهکش­ها ساخته می­شوند. با این حال، اغلب ایستگاه­ها با مشکلات و چالش­های جدی روبرو هستند. لذا هدف پژوهش حاضر، برنامه­ریزی راهبردی احیاء پروژه ایستگاه پمپاژ آب روستای قمشه در شهرستان کرمانشاه است. رویکرد غالب در این پژوهش، کمی می­باشد. جامعه آماری شامل کلیه­ی بهره برداران زراعی تحت پوشش ایستگاه پمپاژ آب روستای قمشه درود فرآمان (۲۳ نفر) و مسئولین مرتبط با آن (۱۰ نفر) بودند(N=۳۳)، که به علت کم بودن جامعه ی آماری به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها برای هر دو گروه پرسشنامه محقق ساخته بود. نتایج آزمون  tنشان داد تمامی ۴۶ معرف بررسی شده در وضعیت نامساعدی قرار دارند و اختلاف معناداری با سطح متوسط طیف یعنی عدد ۳ دارند. در ادامه به منظور شناسایی معرف های موثر و بحرانی در موفقیت پروژه از ماتریس آیزن هاور استفاده شد. نتایج نشان داد ۷ معرف در منطقه بحرانی ماتریس قرار دارند که دارای بیشترین اهمیت می باشند، اما عملکرد پایینی دارند. این معرف­ها عبارتند از: تمایل روستاییان به همکاری با مسئولین، بهبود وضعیت معیشتی اقتصادی بهره­برداران، ایجاد زمینه اشتغال در روستا، ارتقاء توان درآمد روستاییان، واگذاری بخشی از هزینه­ها به بهره­بردار، مالکیت مشخص اراضی، و جلوگیری از دوباره کاری­ها و تکرار اشتباهات گذشته. دستاوردهای این پژوهش می­تواند مبنای برای برنامه­ریزی و سیاست­گذاری مناسب جهت بهبود پروژه­های آتی ایستگاه پمپاژ آب در روستاهای مختلف باشد.

برنامه ریزی راهبردی, بهره برداران روستایی, نهاد سازی, ماتریس آیزن هاور