گرایش به اعتیاد بر اساس تحریف های شناختی، ویژگی های شخصیتی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان

گرایش به مواد مخدر به منزله وابستگی و عادت به مصرف ماده اعتیاد آور است که خود موجب تسلیم شدن فرد به آن ماده شده و برای فرد پیامدهای روان شناختی و جسمانی بسیاری را به دنبال دارد. هدف این مطالعه بررسی ارائه مدل ساختاری گرایش به اعتیاد بر اساس تحریف های شناختی، ویژگی های شخصیتی با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه بود. روش پژوهش از نظر هدف بنیادی و از نظر شیوه اجراء، توصیفی از نوع همسبتگی در حیطه روش معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری این مطالعه کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد کرمانشاه در سال ۱۳۹۹ بودند که ز میان آن ها بر اساس فرمول کوکران تعداد ۲۳۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونه گیری در دسترس بود. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. در بخش میدانی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، از پرسشنامه های گرایش به مصرف مواد اعتیاد آور آدرم و نیک منش (۱۳۹۰)، پنج عاملی شخصیت (NEO-FFI) و مقیاس تحریف های شناختی (ICDS) استفاده شد. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد بین تحریف های شناختی و گرایش به اعتیاد رابطه وجود دارد . همچنین نتایج نشان داد بین ویژگی های شخصیتی و گرایش به اعتیاد رابطه معنا دار وجود دارد . نتایج دیگر نشان داد ، بین فرسودگی تحصیلی و گرایش به اعتیاد رابطه معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

گرایش به اعتیاد ، تحریف های شناختی ، ویژگی های شخصیتی ، فرسودگی تحصیلی