نقش واسطه ای راهبردهای مقابله ای با طرحواره های ناسازگار اولیه و خودناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دختر

در دوران تحصیل، دانش آموزان تلاش می کنند تا در فرایند آموزش به بهترین نحو مطالب درسی را یادگرفته و آماده ی ارزشیابی تحصیلی شوند تا بتوانند در خویش تصویری ارزشمند ایجاد نمایند در حالی که در این مسیر موانع بسیاری برای دانش آموزان وجود دارد که یکی از مهمترین این موانع دوری از پذیرش مسئولیت عملکرد خویش و یا به عبارتی خودناتوان سازی تحصیلی می باشد. این پژوهش با هدف نقش واسطه ای راهبردهای مقابله ای بر طرحواره های ناسازگاراولیه و خودناتوان سازی تحصیلی انجام شده است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ی دوم منطقه ی ۴ تهران در سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸می باشد. نمونه ی این پژوهش به تعداد ۲۰۰ نفر می باشد. روش نمونه گیری این پژوهش ، روش نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای بوده است. ابزار مورد استفاده پرسش نامه ی راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن(۱۹۹۱)، پرسش نامه ی طرحواره های ناسازگاراولیه ی یانگ (۲۰۰۵) و پرسش نامه ی خودناتوان سازی تحصیلی میگلی (۲۰۰۰) بوده است. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که طرحواره های ناسازگاراولیه بر خودناتوان سازی تحصیلی اثر مستقیم دارند و طرحواره های ناسازگاراولیه با میانجی گری راهبرهای مقابله ای بر خودناتوان سازی تحصیلی اثر غیر مستقیم ندارند.در نتیجه با شناخت طرحواره های ناسازگاراولیه و درمان آن ها می توان از استفاده ی دانش آموزان از مکانیسم معیوب خودناتوان سازی جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مقابله ای ، طرحواره های ناسازگاراولیه ، خودناتوان سازی تحصیلی