شمایل نگاری کلامی نقاش در ادبیات فارسی قرن ۴تا ۱۰ هجری قمری

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NIAMG-9-23_006

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1401

چکیده مقاله:

در ادبیات فارسی بارها از کلمات نقاش و نقاشی استفاده شده و در نمونه هایی نقاش به یک شخصیت تاثیرگذار در روایت ادبی تبدیل شده است. در مقاله حاضر شخصیت پردازی نقاش از منظر ادبیات مورد بررسی قرارگرفته است. هدف این پژوهش مطالعه شمایل نگاری کلامی نقاش به عنوان یک عنصر مهم در حوزه ادبیات فارسی است تا ضمن معرفی شخصیت نقاش؛ نقش، اهمیت و جایگاه وی در روند داستان بررسی شود و مطالعات گسترده تر در این حوزه صورت گیرد. این مقاله در پی پاسخ به این سوال اصلی است که شمایل نگاری کلامی نقاش در ادبیات فارسی چگونه است؟. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات اسنادی است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که نقاش و آفرینش خیال انگیز او بارها منبع الهام شعرا بوده و ادبیات فارسی به عمل نقش آفرینی تصویری نقاش و حتی اسم نقاش خاص، پرداخته و گاهی مستقیما در قالب روایت داستانی نقاش را به عنوان یکی از قهرمانان طرح نموده است. در نمونه های مورد بررسی این پژوهش، نام هفت نقاش به عنوان شخصیت های کلیدی روایت ها مطرح شده و نقاش به نوعی واسطه عشق و خدمتگزار پای تخت شاهی بوده و فردی زیرک، فعال و هوشیار است که مهم ترین نقش او در متون روایی معرفی کردن عاشق و معشوق داستان به یکدیگر و در متونی دیگر همراهی خیال و کشف صورت معشوق است.

نویسندگان

زینب نیک نسب

کارشناسی ارشد نقاشی ایرانی، دانشگاه هنراسلامی تبریز، شهر تبریز، استان آذربایجان شرقی

مهدی محمدزاده

استاد دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه آتاتورک ارزروم

سودا ابوالحسن مقدمی

دانشگاه هنر اسلامی تبریز

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • اوحدی اصفهانی. (۱۳۴۰). کلیات اوحدی اصفهانی معروف به مراغی. تصحیح: ...
  • بیغمی. (۱۳۳۹). داراب نامه. تصحیح: ذبیح الله صفا. تهران: بنگاه ...
  • جامی، عبدالرحمان. (۱۳۷۵). مثنوی هفت اورنگ. تصحیح: مرتضی مدرس گیلانی. ...
  • جمالی دهلوی. ( ۱۳۵۳). مثنوی مهر و ماه. تصحیح: سید ...
  • خواجوی کرمانی، محمود بن علی. (۱۳۷۰). همای و همایون. تصحیح: ...
  • ساوجی، سلمان. (۱۳۴۸). جمشید و خورشید. تهران: بنگاه ترجمه و ...
  • سعدی. (؟). غزلیات سعدی. بر اساس نسخه تصحیح شده: محمدعلی ...
  • سیبک نیشابوری، محمدبن یحیی. (۱۳۵۱). حسن و دل. به کوشش: ...
  • عارف اردبیلی. ( ۱۳۴۹). فرهادنامه. تصحیح: عبدالرضا آذر. تهران: انتشارات ...
  • عبداللهیان، حمید. (۱۳۸۰). «شیوه های شخصیت پردازی»، ادبیات داستانی، دوره۳(۵۴)، ...
  • عبیدزاکانی، عبیدالله. (۱۳۳۴). کلیات عبیدزاکانی. تصحیح: عباس اقبال آشتیانی. تهران: ...
  • عصار تبریزی. ( ۱۳۷۴). مهر و مشتری؛ عشق نامه. تصحیح: ...
  • عطار نیشابوری. ( ۱۳۳۹). خسرونامه. تصحیح: احمد سهیلی خوانساری. تهران: ...
  • عطار نیشابوری، فریدالدین. (۱۳۵۶). دیوان اشعار. تصحیح: م.درویش. تهران: جاویدان ...
  • فاضلی، قادر. (۱۳۸۸). فرهنگ موضوعی آثارنظامی (۵) شرفنامه. تهران: انتشارات ...
  • فردوسی، ابوالقاسم. (۱۳۷۱). شاهنامه فردوسی. تصحیح: ژول مل. تهران: سخن ...
  • فروغی بسطامی. (۱۳۳۶). دیوان کامل فروغی بسطامی. به کوشش: حسین ...
  • محمد­ بن خاوندشاه «میرخواند». (۱۳۳۸). تاریخ روضه الصفا فی سیره ...
  • مولانا. (۱۳۷۶). مثنوی معنوی (براساس نسخه قونیه). تصحیح: عبدالکریم سروش. ...
  • مولوی، جلال الدین محمدبن محمد. (۱۳۷۸). کلیات شمس(دیوان کبیر). تصحیح: ...
  • مولوی، جلال الدین محمدبن محمد. (۱۳۷۸). کلیات شمس(دیوان کبیر). تصحیح: ...
  • مولوی، جلال الدین محمدبن محمد. (۱۳۷۸). کلیات شمس(دیوان کبیر). تصحیح: ...
  • نحوی، اکبر و غفوری، رضا. (۱۳۸۹). « نابرابری سرگذشت مانی ...
  • نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف. ( ۱۳۷۹). خسرو و شیرین. ...
  • نیک روز، یوسف و احمدیانی، محمدهادی. (۱۳۹۳). «شیوه های شخصیت ...
  • نیک نسب، زینب. (۱۴۰۰). تصویرگری نقاش بر اساس مطالعه تطبیقی ...
  • وحشی بافقی. (۱۳۳۹). دیوان وحشی بافقی. تصحیح: حسین نخعی. تهران: ...
  • نمایش کامل مراجع