امین ویسمرادی - دانشجوی دکتری مکانیزاسیون کشاورزی، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شهید چمران اهواز و عضو دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
محمد اسماعیل خراسانی فردوانی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
هوشنگ بهرامی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
سید محمد صفی الدین اردبیلی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
حسن ذکی دیزجی - گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

امروزه تعداد موتورهای دیزل به دلیل داشتن بازده زیاد و تولید گازهای گلخانه ای کم، در حال افزایش است. در پژوهش حاضر تاثیر افزودن نانوسلولز به سوخت دیزل بر پارامترهای عملکردی و آلایندگی موتور دیزل مورد ازریابی قرار گرفت. مقادیر نانوسلولز در ۳ سطح صفر و ppm۲۵ و ppm۷۵ در نظرگرفته شد. آزمون های موتور در ۳ دور موتور ۱۶۰۰، ۲۰۰۰ و ۲۴۰۰ دور بر دقیقه در حالت بار کامل انجام گرفت. به منظور اندازه گیری پارامترهای عملکردی و آلایندگی موتور، از تجهیزات مختلفی شامل دینامومتر، دستگاه اندازه گیری آلاینده ها و سیستم کنترل موتور استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش دور موتور در تمام ترکیب های سوختی باعث افزایش در توان موتور، مصرف سوخت ویژه، مونواکسیدکربن، هیدروکربن های نسوخته ولی مقدار گشتاور موتور، کاهش یافت. همچنین در هر دور موتور افزودن مقادیر مختلف نانوسلولز، مقدار توان و گشتاور موتور را افزایش داد، اما باعث کاهش مصرف سوخت ویژه، مونواکسیدکربن و هیدروکربن های نسوخته شد. مقدار NOX با افزایش دور موتور افزایش یافت ولی در هر دور موتور افزودن ppm۲۵ نانوسلولز به دیزل خالص به میزان قابل توجهی مقدار NOX را افزایش داد. اما در دورهای پایین، افزایش ppm۷۵ نانوسلولز به دیزل خالص باعث کاهش مقدار NOX نسبت به دیزل خالص شد، اگرچه از لحاظ آماری معنی دار نیست. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که افزودن نانوسلولز به سوخت دیزل می تواند سبب  بهبود عملکرد و کاهش گازهای آلاینده خروجی از موتور دیزل شود. اگر چه افزودن ppm۲۵ نانوسلولز به دیزل خالص به میزان قابل توجهی مقدار NOX را افزایش داد.

اکسیدهای نیتروژن, توان, موتور دیزل, نانوسلولز