الگوی مصرف داروی مرکب هلیله برای پیشگیری و درمان بیماری کووید-۱۹ و عوامل موثر بر آن: مطالعه مقطعی در شهر قم، سال ۱۴۰۰

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 984

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-16-1_005

تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: داروی مرکب هلیله که در ایران به نام داروی امام کاظم معروف است، مردم ایران برای پیشگیری و درمان بیماری  کووید-۱۹ استفاده می کنند. این مطالعه برای تعیین الگوی مصرف این دارو توسط نمونه ای از مردم شهر قم انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، ۱۰۷۷ نفر از مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی شهر قم در سال ۱۴۰۰ انتخاب شدند تا به پرسش نامه محقق ساخته شامل سوالات جمعیت شناختی، الگوی مصرف داروی مرکب هلیله و نتایج مصرف آن و نگرش افراد در مورد این دارو پاسخ دهند. داده ها در نسخه ۲۰ نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های کای اسکوئر، فیشر، هم بستگی اسپیرمن و رگرسیون لجستیک تحلیل شدند. یافته ها: از بین ۱۰۱۸ نفری که به پرسش نامه پاسخ دادند، ۶۶۰ نفر (۸/۶۴  درصد) با این دارو آشنایی داشتند و ۴۹۱ نفر (۲/۴۸ درصد)  در دوران همه گیری کرونا از این دارو استفاده کرده بودند. از بین این افراد ۴۰۹ نفر (۲/۸۳ درصد) برای پیشگیری از کرونا و ۱۶۶ نفر (۹/۳۳ درصد) به منظور درمان بیماری کرونا از این داروی مرکب هلیله استفاده کرده بودند. نگرش افراد به این دارو در ۵۱۵ نفر (۶/۵۰ درصد) از نمونه مورد بررسی مثبت بود. فراوانی مصرف این دارو با شغل و نگرش افراد به این دارو هم بستگی معناداری داشت. ۸۳ نفر (۹/۱۶ درصد) نیز عوارض خفیفی را به دنبال مصرف دارو گزارش کردند. نتیجه گیری: نگرش مثبت درصد چشمگیری از مردم شهر قم به مصرف داروی مرکب هلیله ایجاب می کند که اثربخشی و عوارض آن با مطالعات بالینی دقیق تری بررسی شود.

نویسندگان

فتانه هاشم دباغیان

Department of Iranian Medicine, Institute of Medical History Studies, Islamic and Complementary Medicine, Faculty of Iranian Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

فاطمه نوجوان

Department of Persian Medicine, School of Traditional Medicine, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

ابوالفضل محمدبیگی

Department of Biostatistics and Epidemiology, School of Health, Environmental Pollution Health Center, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

محمد علی گل

Assistant Professor, Department of Health Education and Promotion, School of Health, Qom University of Medical Sciences, Qom, Ira

محمد شکوهی تبار

Department of Quranic and Hadith Sciences in Health, Faculty of Health and Religion, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

عطیه سادات دانش

Department of Persian Medicine, School of Traditional Medicine, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Ang L, Song E, Lee HW, Lee MS. Herbal medicine ...
  • Montazeri A, Sajadian A, Ebrahimi M, Haghighat S, Harirchi I. ...
  • Montazeri A, Sajadian A, Ebrahimi M, Haghighat S, Harirchi I. ...
  • نمایش کامل مراجع