مجتبی فرقانی - پژوهشگاه فضایی ایران، پژوهشکده مواد و انرژی، اصفهان، ایران
محمدرضا پاک منش - پژوهشگاه فضایی ایران، پژوهشکده مواد و انرژی، اصفهان، ایران
مائده السادات ضوئی - پژوهشگاه فضایی ایران، پژوهشکده مواد و انرژی، اصفهان، ایران
محمد چیانی - پژوهشگاه فضایی ایران، پژوهشکده مواد و انرژی، اصفهان، ایران
سعید اصغری - پژوهشگاه فضایی ایران، پژوهشکده مواد و انرژی، اصفهان، ایران

پوشش های تبدیلی کروماته با خواص ضد خوردگی به عنوان پوشش المان های خارجی سامانه های فضایی مورد استفاده قرار می گیرند. سه خاصیت اصلی این پوشش ها که در کاربرد هوافضا موثر هستند عبارتند از: مقاومت دربرابر خوردگی، استحکام چسبندگی پوشش به زیرلایه و مقاومت دربرابر سایش. در این مطالعه پارامترهای موثر بر خواص مورد اشاره شامل دما، مقدار اصلاح کننده و مقدار تسریع کننده واکنش بررسی شد و به منظور بهینه سازی این پارامترها از روش سطح پاسخ (RSM) در نرم افزار MiniTab استفاده گردید. مقدار تشکیل دهنده، زمان واکنش و زمان ماندگاری برای همه نمونه ها ثابت در نظر گرفته شد. مقاومت در برابر خوردگی توسط آزمون محیط مه نمکی ۵/۰ درصد در مدت ۳۳۶ ساعت، استحکام چسبندگی پوشش به زیرلایه توسط آزمون کندگی پوشش از زیرلایه (Pull Off) و مقاومت در برابر سایش توسط آزمون پین روی دیسک انجام شد. ماکزیمم مقدار خوردگی پوشش کروماته معادل ۸/۷۱ درصد سالم ماندن سطح با ترکیب g/lit۴ اصلاح کننده، g/lit۸/۱ تسریع کننده و در دمای C° ۴۵ حاصل شد. بیشترین مقدار تنش کندگی پوشش از سطح زیر لایه برابر با MPa۲/۱ در مقدار اصلاح کننده g/lit۴، تسریع کننده g/lit ۸/۱ و دمای C° ۳۵ حاصل شد. حداقل کاهش وزن در اثر سایش mg ۲/۰ بود که برای پوشش با ترکیب اصلاح کننده g/lit ۴، تسریع کننده g/lit ۶ و در دمای °C ۳۵ به دست آمد. بنابراین با افزایش میزان تسریع کننده و دما ضخامت پوشش افزایش یافته که این افزایش تا حد بهینه باعث افزایش مقاومت سایشی و تنش کندگی شده اما با افزایش بیش از حد بهینه ی ضخامت، مقاومت سایشی و تنش کندگی کاهش می یابند.

پوشش های تبدیلی کروماته, مقاومت دربرابر خوردگی, استحکام چسبندگی پوشش به زیرلایه, مقاومت دربرابر سایش و روش سطح پاسخ