آرزو احمدآبادی - دانشجو ی دکترای مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
محمود صفری - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
حمیده علیزاده - فوق لیسانس تکنولوژی آموزشی، تهران، ایران.

تدریس فعالیتی است به ظاهر آسان ولی در واقع کاری پیچیده، دقیق و تخصصی است، زیرا معلم در امر تدریس با عوامل متعدد در هم پیچیده ای مواجه است که تفکیک آنها از یکدیگر و تغییر آنها برای تدریس مطلوب دشوار است. یکی از این عوامل برقراری ارتباط با دانش آموزان است، به خصوص دانش آموزان کمرو و نحوه مشارکت آنها در دروس؛ همیشه از مباحث و دغدغه های معلمین بوده است. از همین رو هدف تحقیق حاضر ارائه روش تدریسی موثر بر کمرویی دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه کیفی به شیوه مطالعه موردی است که از طریق طراحی پروتکل آموزشی به شیوه معکوس همراه با مشاهده مشارکتی به رفع کمرویی دانش-آموزان پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر تهران در دبستان دخترانه شهدای رسانه است که پنج نفر به عنوان دانش آموزان کمرو شناسایی شدند و به صورت غیرمستقیم مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که از طریق یک شاخص و سه مقوله می توان به رفع کمرویی دانش-آموزان اقدام کرد از جمله؛ پذیرش در سطح شاخص و اعتماد، احترام و صمیمیت به عنوان مقولات استخراج شدند، نتایج نشان داد از طریق شاخص و مقولات؛ دانش آموزان کمرو به مشارکت در درس ترغیب

روش معکوس, کمرویی, دانش آموزان