تبیین وحیانی فرهنگ دینی در پرتو نماز

دین، به جهت برخورداری از جامعیت و تاثیر شگرفی که بر امور خرد و کلان حیات بشر می گذارد، شالوده و یگانه محور منظومه فرهنگ بوده است. دین، معیار، محتوابخش و جهت دهنده تمام فعالیت ها و تصمیمات فرهنگی است. پیشرفت و توسعه فرهنگ دینی، زمانی به انجام می رسد که در بردارنده تعالی فرهنگی باشد. هدف از آن این است که در مسیر اجرای امور الهی گام بردارد، و سعادت فرد را در دنیا و آخرت تضمین نماید. از آنجا که نماز حلقه ی ارتباط خلق با خالق خویش است، در این مجال از اصول متعدد فکری هم چون اصل تاثیر بر زندگی معنوی و مادی، فرهنگ سازی الهی و اصل حاکمیت دینی، امر به معروف، نهی از منکر _ که تا کنون نسبت به آن کار نشده_ سخن به میان آمده است. آن چه به عنوان ره آورد پژوه از این تحقیق استنباط می شود این است که، نماز آگاهانه و با شرایطی که برنامه نظام تربیتی اسلام برای مسلمانان در نظر دارد، با انجام صحیح و روشمند، اصلاح فکری، فردی، اجتماعی و...، را در پی دارد تا زمینه پیشرفت، توسعه و تعالی فرهنگ دینی را فراهم آورند. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با استناد به کتب و مقالات معتبر، تدوین شده و اهتمام دارد رویکردی جدید همراه با مباحث مهمی هم چون اصول کاربردی، اصول متعدد فکری، فرهنگ سازی الهی و... را بیان دارد.

کلیدواژه ها:

دین ، پیشرفت ، فرهنگ دینی ، منظومه فرهنگ