علی افشاری - PhD in Psychology, Department of Psychology, Maragheh University, Maragheh, Iran

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه باورهای خوداثربخش، اهداف پیشرفت و استراتژی های یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر براساس هدف از نوع کاربردی و براساس نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان منطقه یک تبریز در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ به تعداد۱۴۰۰ نفر می­باشد. از جامعه مذکور تعداد ۳۰۰ نفر از دانش آموزان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب گردید. سپس پرسش­نامه­ ی راهبردهای خودانگیخته برای یادگیری، پرسشنامه اهداف پیشرفت و پرسشنامه باورهای خوداثربخش بر روی دانش ­آموزان اجرا شد. همچنین برای سنجش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شرکت کننده از معدل آنها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده شد. یافته­ ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد، بین باورهای خوداثربخش با استراتژی های یادگیری (۰/۴۴۶r =  )، بین باورهای خوداثربخش با پیشرفت تحصیلی (۰/۵۸۲r =  )، بین اهداف پیشرفت با استراتژی های یادگیری (۰/۷۵۲r =  ) و بین اهداف پیشرفت با پیشرفت تحصیلی(۰/۳۸۹r =  ) رابطه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که باورهای خوداثربخش، اهداف پیشرفت و استراتژی های یادگیری می توانند پیشرفت تحصیلی را به طور معناداری پیش بینی نمایند (۰/۰۱>p). نتیجه­ گیری: استفاده از یافته­ های این پژوهش می­ تواند در تدریس در مراکز آموزشی موثر بوده، و بهره گیری از این یافته­ ها می­ تواند در جهت رفع مشکلات تحصیلی دانش پژوهان تاثیرگذار باشد. 

self-efficacious beliefs, goals of progress, learning strategies, academic achievement., خوداثربخش, اهداف پیشرفت, استراتژی های یادگیری, پیشرفت تحصیلی