بررسی خصوصیات نانوالیاف پلی کاپرولاکتون-دی اکسید تیتانیوم به عنوان نانو جاذب اکسیژن در بسته بندی فعال موادغذایی در حضور پرتو UV-C

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: پژوهش های صنایع غذایی، دوره: 29، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_FOODRE-29-2_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 265
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاروق خلیفه زاده

گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

ایمان شهابی قهفرخی

گروه علوم و صنایع غذایی دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

چکیده

زمینه مطالعاتی: به نظر می رسد تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان حدود ۵۰ درصد افزایش می­یابد. از این رو به منظور مقابله با افزایش ناگهانی جمعیت و تامین نیازهای اولیه غذایی، بشر به دنبال راه­هایی برای افزایش بهره­وری، کاهش ضایعات مواد غذایی و کاهش مصرف انرژی است. اکسیژن به عنوان یکی از مهم­ترین علل فساد موادغذایی و کشاورزی موجب تخریب عطر، طعم، رنگ و خصوصیات تغذیه­ای آنها می شود. بنابراین به منظور حذف اکسیژن و افزایش عمر مفید مواد غذایی در بسته­بندی آنها، از روش­هایی مانند پر کردن تحت خلاء، پر کردن داغ، تزریق گاز خنثی و بسته­بندی با اتمسفر اصلاح شده استفاده می­شود. یکی از بهترین روش های کاهش اثرات نامطلوب اکسیژن، توسعه جاذب های اکسیژن در بسته بندی مواد غذایی است. هدف: در این پژوهش به دنبال توسعه نانو جاذب اکسیژن مبتنی بر فعالیت فتوکاتالیستی نانو دی اکسیدتیتانیوم بر روی بستر الکتروریسی شده پلی کاپرولاکتون به عنوان جاذب اکسیژن در بسته­بندی مواد غذایی بودیم. روش­کار: در این پژوهش با استفاده از روش الکتروریسی محلولی از پلی کاپرولاکتون و مقادیر مختلف نانو دی­اکسید تیتانیوم ( ۱%، ۳% و ۵%) در حلالی متشکل از کلروفورم-متانول، نانو جاذب اکسیژن تهیه شد. پس از ارزیابی نانوالیاف ها از لحاظ ریزساختار، محتوای مواد فرار و تخلخل، هر یک از این نانو الیاف در یک محفظه مناسب در معرض پرتوی فرابنفش C قرار داده شدند. تغییرات میزان اکسیژن درون محفظه در طی مدت ۷۲ ساعت اندازه گیری شد. نتایج: با افزایش میزان نانوذرات دی­اکسید تیتانیوم درون نانوالیاف، قابلیت جذب اکسیژن، تخلخل و میانگین قطر نانوالیاف افزایش یافت. از سوی دیگر با افزایش میزان نانوذرات دی­اکسید تیتانیوم میزان ترکیبات فرار در نانوالیاف کاهش یافت.  نتیجه­گیری نهایی: نانوالیاف حاوی نانو ذرات دی­اکسید تیتانیوم در معرض تابش پرتوی فرابنفش C، می­تواند به­عنوان یک جاذب اکسیژن در بسته بندی موادغذایی حساس به اکسیژن به­کار گرفته شود.

کلیدواژه ها

پلی کاپرولاکتون, نانوالیاف, نانودی اکسید تیتانیوم, الکتروریسی, جاذب اکسیژن, پرتو فرابنفش

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.