ارزیابی اثر زمان برداشت و مدت نگهداری میوه در سردخانه بر روی برخی خصوصیات کیفی میوه زغال اخته
محل انتشار: پژوهش های صنایع غذایی، دوره: 29، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 266
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FOODRE-29-3_006
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1401
چکیده مقاله:
زمینه مطالعاتی: ارزیابی خواص فیزیکوشیمیایی میوهها در طی مراحل مختلف بلوغ، برای دستیابی به محصول با کیفیت بالا و گسترش طول دوره انبارمانی ضروری میباشد. هدف: بررسی تاثیر زمان برداشت بر خواص فیزیکیشیمیایی، ویتامین ث و کیفیت میوههای زغال اخته در طول دوره انبارمانی بود. روش کار: در این پژوهش اثر زمان برداشت (برداشت اول در مرحله برداشت تجاری و برداشت دوم به فاصله ۵ روز بعد از برداشت اول) و مدت نگهداری میوه در سردخانه بر برخی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی میوه زغالاخته در دو مرحله زمان برداشت انجام شد. میوه ها به سردخانه با دمای°C ۴ و رطوبت نسبی ۸۵-۸۰٪ به مدت ۲۱ روز منتقل شدند و صفات کیفی از قبیل محتوای pH، مواد جامد محلول کل (TSS)، اسیدیته کل (TA)، نسبت TSS/TA، ویتامین ث، میزان نشت یونی و تولید اتیلن میوهها در طول دوره انبارمانی (زمان صفر انبارمانی (۰)، ۷، ۱۴ و ۲۱ روز پس از انبارمانی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: تاخیر در برداشت تاثیر معنیداری بر میزان pH و نشت یونی میوهها نداشت، اما سبب افزایش (۰۱/۰ P<) نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته قابل تیتراسیون (TSS/TA) و کاهش میزان اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) میوه گردید. از نظر طول دوره نگهداری در انبار در تمام صفات مورد بررسی اختلاف معنیداری (۰۱/۰ P<) وجود داشت. بهطوری که با پیشرفت مرحله بلوغ و رسیدگی میوه در طول دوره انبارمانی، میزان مواد جامد محلول کل (TSS) و تولید اتیلن در میوههای برداشت دوم با افزایش طول دوره نگهداری در انبار نسبت به برداشت اول روند افزایشی نشان دادند، درحالیکه محتوای ویتامین ث برداشت اول روند کاهشی بیشتری نشان داد. نتیجه گیری نهایی: تاخیر در برداشت، سبب افزایش مواد جامد محلول کل (به عنوان یک پارامتر کیفی مهم می باشد که رابطه مستقیم با کیفیت خوراکی میوه در زمان رسیدن دارد) و کاهش اسیدیته میوه گردید که در نتیجه نسبت قند به اسید افزایش یافته و سبب افزایش کیفیت میوه ها گردید. همچنین تاخیر در برداشت سبب افزایش ویتامین ث میوه، که به عنوان یک آنتیاکسیدان طبیعی در گیاه میباشد، شد. ولی زمان برداشت تاثیری بر میزان pH و نشت یونی نداشت.با گذشت مدت زمان انبارمانی، میزان pH، نسبت مواد جامد محلول کل به اسیدیته کل و نشت یونی میوهها افزایش یافتند، در حالی که محتوای اسیدیته کل کاهش یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نیر اسماعیلی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
رحیم نقش بند حسنی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
فریبرز زارع نهندی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :