شاهین شعبانی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مهدی ولی زاده - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

یکی از اقدامات موثر در نگهداری پیشگیرانه راه ها ا ستفاده از آ سفالت حفاظتی ا سلاری سیل ا ست. در این پژوهش از نانو محلول سلولزی به عنوان افزودنی در ا صلاح قیر امول سیون ا ستفاده شده ا ست. لذا در این پژوهش تلاش شده ا ست تا با اصلاح قیر امولسیون به وسیله افزودن نانو محلول سلولزی در درصدهای مختلف و مقایسه آن ها با یکدیگر درصدد بهبود عملکرد قیر امولسیون با استفاده از آزمایشات رئولوژی قیر باشیم. ابتدا ارزیابی قیرهای امولسیون اصلاح شده با استفاده از شاخص های فیزیکی همچون نقطه نرمی، درجه نفوذ و حساسیت حرارتی انجام شد و سپس آزمایش بازگشت خزشی در چند سطح تنش (MSCR) و آزمایش بازگشت الاستیک (ER) بر روی پنج نمونه مورد نظر از قبیل نمونه ۱ (شاهد) بدون نانو محلول سلولز، نمونه ۲ حا.وی ۳ درصد نانوسلولز (CNF۳)، نمونه ۳ حاوی ۵ درصد نانوسلولز((CNF۵، نمونه ۴ حاوی ۷ درصد نانوسلولز((CNF۷ و نمونه ۵ حاوی ۹ درصد نانوسلولز((CNF۹ انجام شد. بر طبق نتایج بدست آمده می توان یافت که با افزایش درصد نانومحلول سلولز شاهد بهبود عملکرد قیرامولسیون خواهیم بود اما این بهبود عملکرد به صورت شیب یکنواخت نبوده و در بین ۵ نمونه، CNF۷ بهترین عملکرد را در مقایسه با سایر نمونه ها داشته است. لذا می توان نتیجه گرفت که پس از تامین قیر، احتمال وقوع خرابی شیارشدگی با افزایش محلول نانو الیاف سلولزی کاهش می یابد که در میان ۵ نمونه مورد نظر نمونه ی CNF۷ با مقدار ۷ درصد نانو محلول سلولز بر اساس درصد قیر باقیمانده بیشترین مقاومت در برابر شیارشدگی را از خود نشان داده است.

قیرامولسیون اصلاح شده، محلول نانوالیاف سلولزی، بازگشت الاستیک، شیارشدگی.