برآورد اقتصادی میزان کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری راه با اجرای آسفالت لاستیکی اصلاح شده(مطالعه موردی: آزادراه حرم تا حرم قطعه گرمسار- سمنان)

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 210

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAAM14_030

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1401

چکیده مقاله:

از جمله مهمترین وظایف متخصصین حوزه راهسازی، ارائه ی راهکارهایی برای کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری راه ها است. پدیده ی شیارشدگی از جمله مهمترین علل خرابی زودرس روسازی آسفالتی در مناطق معتدل و گرمسیر میباشد و برای بهبود خواص مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر آن، روشهای گوناگونی از جمله اصلاح خواص مخلوط آسفالتی با پودر لاستیک ارائه شده است. تهیه و اجرای آسفالت لاستیکی به دلیل درجه حرارت و گرانروی بالا مشکلاتی را ایجاد میکند که استفاده از تکنولوژی آسفالت نیمه گرم به عنوان راهکاری برای حل این مشکل پیشنهاد شده است. در این پژوهش تلاش شد تا میزان بهبود خواص شیارشدگی مخلوط آسفالتی تهیه شده با قیر لاستیکی بصورت موردی و با مصالح سنگی پروژه آزادراه حرم تا حرم قطعه گرمسار-سمنان ارزیابی شده و میزان کاهش هزینه های انجام گرفته بررسی شود. همچنین از افزودنیهای زایکوترم و ساسوبیت نیز به عنوان افزودنی تولید آسفالت نیمه گرم استفاده شد. نتایج آزمایشهای کلاسیک قیر نشان داد افزودن پودر لاستیک و یا افزودن ۲ درصد ساسوبیت سبب کاهش درجه نفوذ قیر خالص میشود. زایکوترم تاثیر کمی روی افزایش نقطه نرمی قیر خالص و لاستیکی دارد ولی ساسوبیت باعث افزایش چشمگیر نقطه نرمی آنها میشود. زایکوترم تاثیر قابل ملاحظه ای روی گرانروی قیر خالص و لاستیکی ندارد ولی ساسوبیت باعث کاهش بسیار زیاد گرانروی آنها میشود و میتواند نگرانیهای موجود در خصوص پخش و تراکم قیرهای لاستیکی را تا حد زیادی مرتفع سازد. به ترتیب، استفاده از قیر لاستیکی و ۲ درصد ساسوبیت، قیر لاستیکی و ۰,۱ درصد زایکوترم، و قیر لاستیکی بدون افزودنی، بیشترین تاثیر را روی افزایش مدول برجهندگی و افزایش مقاومت شیارشدگی مخلوط آسفالتی دارند. همچنین با اجرای آسفالت لاستیکی اصلاح شده با ساسوبیت، و به تبع آن، با به تعویق افتادن حداقل یکبار اجرای روکش در محور مذکور، حداقل به میزان ۰۰۰،۰۰۰،۸۶۹،۲ ریال صرفه جویی اقتصادی پیشبینی میشود.

نویسندگان

پیمان میرزابابائی

دانشجوی دکترای تخصصی عمران گرایش راه و ترابری، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک) تهران

سعید احمدی

دکترای تخصصی عمران گرایش راه و ترابری، استادیار مرکز عمران دانشگاه جامع امام حسین (ع)

شهرام حبیبی سوها

کارشناس ارشد سازه و کارشناس کنترل کیفیت قرارگاه خاتم الانبیا (ص) - موسسه راهیران