تحلیل کاربرد اساس قیری نفوذپذیر در روسازیهای آسفالتی

نفوذ آب های سطحی به جسم راه و عدم دفع و هدایت آن به خارج از جسم روسازی از مهمترین علل ایجاد خرابی در روسازی ها می باشند. استفاده از اساس نفوذپذیر یکی از راهکارهای هدایت آب های نفوذی می باشد. اساس قیری نفوذپذیر به دلیل طرح دمای تولید، پخش و تراکم خاص نسب به سایر لایه های آسفالتی متفاوت می باشد. هدف از این مقاله ارائه روش طرح و اجرا لایه اساس نفوذپذیر قیری در مطالعات موردی مربوط به روسازی باند ۲۹ چپ فرودگاه بین المللی مهرآباد می باشد. در این باند با توجه به یک اسلب بتنی در تراز یک متری از سطح روسازی موجود، امکان خروج آب ورودی به بدنه روسازی وجود نداشته است و لذا وجود آب سبب تشدید خرابی های باند می گردیده است. لذا در بهسازی این باند یک لایه اساس نفوذپذیر طرح و اجرا شده است. در این مقاله تجربیات طراحی و نکات اجرایی این لایه ارائه شده است. جهت بررسی عملکرد این لایه، آزمایش های نفوذپذیری و باربری صفحه بر روی این لایه انجام شده است. مجموع تحلیل نشان دهنده کارآیی مناسب این لایه می باشد.

کلیدواژه ها:

اساس قیری نفوذپذیر ، آزمایش نفوذپذیری ، آزمایش بارگذاری صفحه ، روسازی راه