راه ها از جمله سرمایه های ارزشمند هر کشور به حساب می آیند. بنابراین حفظ و نگهداری آنها از اهمیت ویژه برخوردار است. یکی از علل بروز انواع خرابی در روسازیهای آسفالتی ترک خوردگی آن بوده که در بسیاری از موارد متولیان نگهداری راه ها از لایه روکش به عنوان گزینه بهسازی برای آن استفاده می کنند. در روسازی های بهسازی شده با روکش نیز ترک خوردگی انعکاسی یکی از خرابی های متداول به حساب می آید. در پژوهش حاضر عمر خستگی روسازی آسفالتی بهسازی شده با لایه روکش دارای ترک انعکاسی با روش اجزا محدود و الگوریتم تولید و توزیع تصادفی سنگدانه ها پیش بینی شده است. در همین راستا ابتدا مدل اجزامحدود ناهمگن مدلسازی شده و با مدل همگن نظیرش مقایسه شده است. در مدل ناهمگن ناحیه مشخص اطراف ترک بصورت دوفازی (سنگدانه/ماستیک) شبیه سازی شده و در مدل همگن مخلوط آسفالتی بصورت یکنواخت و تک فاز در نظر گرفته شده است. در ادامه پس از تخمین ضرایب شدت تنش مد اول و دوم در هر دو مدل، با استفاده از قانون پاریس عمر خستگی برای هر دو مدل پیشبینی شده است. مطابق نتایج بدست آمده مدلسازی سنگدانه ها در مخلوط آسفالتی منجر به تغییر ضرایب شدت تنش مد بازشدگی و برشی شکست شده در حالیکه در مدل همگن تغییرات ضرایب شدت تنش با روند ثابتی تغییر کردهاند. همچنین پس از محاسبه عمر خستگی مشخص گردید شبیه سازی ناهمگن (سنگدانه/ماستیک) مخلوط آسفالتی منجر به تغییر قابل توجه عمر خستگی میشود.