تعیین روایی و همسانی درونی آزمون شاخص راه رفتن پویا بر روی بیماران مبتلا بهپارکینسون

در این آزمون از نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا نسخه) هشت موردی شاموی کوک و همکاران (۱۹۹۷) استفاده شد. جهت تایید روایی سازه نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن ،پویا ۲۰ بیمار مرد مبتلا به پارکینسون ب) و بدون سابقه (افتادن با دامنه سال در شهر قزوین به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابتدا با استفاده از روش باز ،ترجمه نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا توسط یک متخصص روان شناسی ورزش ترجمه و سپس ترجمه فارسی توسط یک متخصص آموزش زبان انگلیسی به انگلیسی برگردان شد. در نهایت با مقایسه دو متن انگلیسی متن اصلی و متن به دست آمده از ترجمه فارسی به انگلیسی اصلاحات لازم انجام و فرم نهایی نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا تهیه گردید روشهای آماری مورد استفاده شده شامل آمار توصیفی و استنباطی بود از آمار توصیفی برای محاسبه شاخصهای مرکزی و پراکندگی و ترسیم نمودارها و از روش تحلیل عاملی تاییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری برای تایید روایی سازه مقیاس استفاده شد. همسانی درونی پرسشنامه از طریق تعیین ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. شاخصهای برازندگی برای بیماران مبتلا به پارکینسون %۹۷۲ به دست آمد که بیانگر روایی مطلوب نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا میباشد. نتایج پژوهش نشان دهنده این است که نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا در بیماران پارکینسونی با) و بدون سابقه (افتادن ابزاری روا میباشد که میتوان از آن در محیطهای بالینی، درمانی و پژوهشی برای شناسایی بیماران پارکینسونی که در معرض خطر زمین خوردن هستند، استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

روایی ، همسانی درونی ، شاخص راه رفتن پویا ، پارکینسون