بررسی رابطه انگیزش خودمختاری و خود ارزشمندی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر جیرفت

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه انگیزش خودمختار و خود ارزشمندی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر جیرفت بود. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مدارس متوسط دوم شهر جیرفت که ۲۱۴۸) دختر و ۱۵۱۸ پسر نفر بودند که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند از این تعداد ۳۴۸ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش خودمختاری والرند و همکاران (۱۹۹۲) پرسشنامه خودارزشمندی کروکر و همکاران (۲۰۰۳) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۴) بودند دادهها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد بین انگیزش خودمختاری و مولفه های آن انگیزش درونی ،(۰/۳۱۳) انگیزش بیرونی (۰/۷۵۸) و بی انگیزگی (۰/۶۷۳- با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه معنی داری وجود داشت. بین خودارزشمندی و مولفههای آن رقابت و برتری دیگران (۰/۱۰۲) ، ظاهر فیزیکی (۰/۱۰۳)، تایید دیگران (۰/۳۵۵) تقوی و پرهیزگاری (۰/۵۲۰) عشق خدایی (۰/۲۹۴ و شایستگی علمی و آموزشی (۰/۴۴۰) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد. ۷۹/۲ درصد واریانس تبیین شده پیشرفت تحصیلی دانش آموزان توسط مولفه های انگیزش خودمختاری و ۵۱/۰ درصد واریانس تبیین شده توسط مولفههای خودارزشمندی تبیین شده .است در بین مولفه های انگیزش خودمختاری انگیزش درونی (۰/۲۷۳) بیشترین تاثیر مثبت را در پیشرفت تحصیلی داشت و در بین مولفه های خودارزشمندی صلاحیت علمی و آموزشی (۰/۶۴۸) بیشترین تاثیر را در پیشرفت تحصیلی داشت هر مقاله باید دارای یک خلاصه ۷۰ تا ۱۰۰ کلمه ای باشد که در یک پاراگراف تهیه گردیده دارای حواشی ۴۰ میلیمتری از لبه راست و ۳۵ میلیمتری از لبه چپ باشد. این بخش باید بصورت مستقل بیانگر ،موضوع ،اهداف روش تحقیق و دستاوردهای مقاله باشد ولی یک مقدمه تلقی نمی گردد .