کاربرد هوش مصنوعی در تعیین میزان آبشستگی زیر دراپها

در صورتی که شیب سطح زمین تندتر از حداکثر شیب مجاز کانال باشد، سازه های دراپی مورد نیاز است. سازه دراپ با افزایشارتفاع بزرگ تر می شود و توانایی هیدرولیک آن ممکن است به دلیل تغییرات جتهای سقوط، بر روی کف حوضه ساکن به دلیل تغییر دبی کاهش یابند. اگر تغییر سطح انرژی بیش از ۵/۱ متر باشد، نباید از سازه های دراپی استفاده شود. در این حالت سرریز سقوط آزاد در سازه های دراپی به حوضه ساکن برخورد کرده و به سمت پایین دست حرکت می کند، در نتیجه سرریزها و تلطمدر حوضچه سبب هدر رفت مقداری انرژی می شود و بقیه انرژی در پایین دست کاهش می یابد، همچنین این انرژی سبب ایجادآبشستگی در زیر دراپ ها می گردد. هدف از این مطالعه بررسی آبشستگی در سازه های دراپی بوده و برای این منظور نیز از نرم افزارمتلب استفاده شده است. همچنین از شبکه عصبی مصنوعی جهت تعیین میزان آبشستگی به وجود آمده در زیر دراپ ها استفادهشده است. نتایج نشان داد که میزان رگسیون آموزش یک به دست آمده و میزان رگسیون تست نیز یک بوده است

کلیدواژه ها:

دراپ ، فرسایش ، شبکه عصبی مصنوعی ، رگوسیون