طراحی برنامه درسی نظام آموزش مجازی ایران براساس الگوی نه گانه کلاین در دانشگاه شهید بهشتی در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۳؛ موانع و چالش ها

مقدمه: یادگیری الکترونیکی پدیده ای است، که توجه دست اندرکاران آموزش عالی و محققان این حیطه را به خود جلب کرده است. هدف این پژوهش، شناسایی ­چالش ها و عوامل بازدارنده طراحی برنامه درسی دوره آموزش مجازی دانشگاه شهید بهشتی در جارچوب عناصر نه گانه کلاین از نظر اعضای هیات علمی است. روش ها: در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی پیمایشی استفاده شده­است. جامعه آماری پژوهش شامل ۴۸ نفر اعضای هیات علمی آموزش مجازی دانشگاه شهید بهشتی است که ۴۲ نفر با توجه به جدول مورگان و با روش تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­های پژوهش از پرسشنامه محقق­ ساخته استفاده گردید. جهت تعیین روایی پرسشنامه از نظرات اساتید و کارشناسان حوزه استفاده شد و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرانباخ ۸۹/۰ محاسبه گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(آزمون تی تک نمونه ای و تی برای دو گروه مستقل، تحلیل واریانس یکراهه، آزمون تعقیبی توکی) استفاده شده است. یافته­ ها: یافته ها نشان داد از نظر اعضای هیات علمی طراحی برنامه درسی آموزش مجازی با چالش اهداف(p=۰/۰۰۳)، محتوا (p=۰/۰۱۷)، فعالیت­های یادگیری(p<۰/۰۰۱)، راهبردهای یاددهی(p<۰/۰۰۱)،گروهبندی(p<۰/۰۰۱) و ارزشیابی(p<۰/۰۰۱) مواجه است. این نتایج با توجه به مقدار سطح معنی­داری آنها که از ۰۵/۰ p< کمتر است با اطمینان ۹۵ درصد معنی­دار است. نتیجه ­گیری: طراحی برنامه درسی آموزش مجازی دانشگاه شهید بهشتی با چالش­هایی روبروست. بنابراین بایستی با تدوین برنامه درسی جدید منطبق با اصول طراحی برنامه درسی چالش­های موجود را از بین برد.

کلیدواژه ها:

curriculum ، curriculum design ، virtual education ، Shahid Beheshti University ، آموزش مجازی ، برنامه درسی ، طراحی برنامه درسی ، دانشگاه شهید بهشتی.