آب رودخانه ای در تغذیه مصنوعی آبخوان؛ مطالعه موردی آبخوان آبرفتی جاماش

کشور ایران در کمربند خشک و کم آب جهان قرار گرفته است. دریافت کشور از نزولات جوی تنها یک سوم متوسط جهانی و میزان تبخیر مستقیم از منابع آب نیز بیشتر باشد. در سالهای اخیر باتوجه به تغییرات اقلیمی بوجود آمده رژیم بارش و حجم آورد رودخانه ها تغییر نموده است. در این تحقیق باتوجه به طراحی سد جاماش و ذخیره آب در آن سعی شده تا با استفاده از نرم افزار GMS اقدام به شبیه سازی مخزن آبرفتی دشت جاماش (پایاب مخزن) شود و با استفاده از نتایج حاصله بهترین برنامه مدیریت تلفیقی سد-آبخوان ارائه گردد. نتایج بدست آمده نشان داد که آبگیری حوضچه های تغذیه مصنوعی میبایست در زمان کوتاهی پس از سیلاب و با گنجایش حداکثر صورت پذیرد تا تلفات تبخیر از مخزن سد به حداقل کاهش یابد. این در حالیست که برداشت از مخزن آبرفتی میتواند بصورت پایدار انجام پذیرد و حجم تغذیه شده علیرغم عدم تداوم میتواند حجم برداشت شده را تامین نماید.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، تغییرات اقلیمی ، شبیه سازی ، تغذیه مصنوعی ، جاماش