تحلیل فیزیک و ساختار سنگی- رسوبی آبخوان آبرفتی، سنگ کف و اهمیت آن در مدیریت و برنامه ریزی منابع آب زیرزمینی (دشت دهرود-تنگ ارم)

بدلیل کاهش شدید ظرفیت آبدهی آبخوان های آبرفتی، تقاضا برای دسترسی به آب بیشتر شده و این مهم در قالب پدیده کف شکنی چاه ها در حال رشد و توسعه است. کف شکنی، تغییر در فیزیک و ساختار سنگی- رسوبی آبخوان است. دادن جایگاه و ارزش بیشتر برای شاخص کمیت فیزیک و ساختار سنگی-رسوبی آبخوان را می توان در این دانست که اجازه دسترسی به هر سانتیمتر از اعماق بیشتر آبخوان و تغییر در طبیعت سنگ چینه ای، آبخوان را به شکل غیر قابل کنترل و جبرانی از بین خواهد برد که ابعاد فنی، حقوقی، اجتماعی و مدیریتی آن بسیار پیچیده و گسترده است. تعمیق چاه های آب در پهنه مکانی دشت دهرود- تنگ ارم در استان بوشهر به شکل گسترده ای توسط بهره برداران غیر مجاز و مجاز بدون توجه به ظرفیت آبدهی آبخوان در حال انجام است. این رخداد سبب کاهش شدید حجم ذخایر آبی شده و طی ۲۰ سال گذشته متوسط عمق چاه ها ۴۸,۵ درصد نسبت به متوسط عمق اولیه افزایش یافته اند؛ به بیانی دیگر؛ به ازاء هر ۱,۰۴ متر افت سطح ایستابی، ۱ متر به عمق کف شکنی افزوده شده است. در این مطالعه، فرمول ضریب آسیب ساختار سنگی- رسوبی آبخوان تعریف و برای دشت مذکور در ابتدا و انتهای دوره آماری به ترتیب: اعداد α=۰,۸۴ و α=۱,۲۴ به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

فیزیک آبخوان ، ساختار سنگی- رسوبی ، کف شکنی چاه ، آبخوان دهرود- تنگ ارم ، استان بوشهر