نقش کنترل کننده های ساختاری در کانه زایی آنتیموان سفیدابه، جنوب شرق ایران

معدن آنتیموان سفیدابه در شمال غرب زاهدان و در مرز برشی پهنه ی جوش خورده سیستان با بلوک لوت واقع شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل مجموعه های افیولیتی کرتاسه،توالی فلیش ائوسن، واحد کنگلومرایی و تخریبی های عمدتا برشی شده الیگوسن و همچنین سنگهای آذر-آواری میباشد. کانه زایی در سفیدابه به صورت رگه ی کوارتز-استیبنیت در واحد کنگلومرایی و تخریبی های عمدتا برشی شده الیگوسن رخ داده است. آلتراسیونها شامل آرژیلیک و سیلیسی-کربناتی با آغشتگی هایی از کانی های هماتیت، لیمونیت و گوتیت میباشند. رگهی استیبنیت در حدود یک کیلومتر در محدوده رخنمون داشته و روند آن بیشتر شمال غرب-جنوب شرق است. کنترل کننده های ساختاری نقش مهمی را در تمرکز کانی زایی آنتیموان داشته است. هدف اصلی این مقاله بررسی همین کنترل کننده ها هست. گسلهای منطقه شامل گسل های تراستی، معکوس، نرمال و راستالغز می باشند و روندهای غالب آنها شمال غرب و شمال شرق می باشد. دسته ی راستالغز و رانده با میلی به سمت غرب متعلق به سیستم گسله نه هست.

کلیدواژه ها:

زمین درز سیستان ، سفیدابه ، شرق ایران ، آنتیموان ، کنترل کننده های ساختاری