جانشانی پودر لاستیک ضایعاتی بهبودیافته به روشهای مختلف با ماسه و عملکرد آن بر بتن

تایرهای بازیافتی یکی ازمواردی است که به دلیل افزایش سریع و تحولات مدرن در سراسر جهان باعث مشکلات جدی زیستمحیطی میشود. گسترش صنعت خودروسازی سبب شده تا وجود لاستیکهای مستعمل به عنوان یکی از آلوده کننده های زیست محیطی در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از محققین قرار بگیرد. امکان دفع لاستیکهای مستعمل در محیط زیست وجود ندارد زیرا تایر با سرعت بسیار کمی تجزیه میشود. در این پژهش لاستیک ضایعاتی ابتدا به پنج روش مختلف بهبودسازی شد. این پنج روش شامل بهبودسازی سطحی با سیلیکافوم، دوغاب سیمان، سدیم هیدروکسید، پتاسیم پرمنگنات و سولفوریک اسید بود. به دلیل خاصیت آبگریزی لاستیک، این ماده توانایی ایجاد یک پیوند مستحکم با سایر اجزای بتن را نداشت و هدف از بهبودسازی سطحی لاستیک، بهبود چسبندگی و ادغام بهتر لاستیک و سایر اجزای بتن بود. پس از آن لاستیکهای بهبودسازی شده در درصدهای مختلف(۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰، (۲۵ جایگزین ماسه شد. مقاومت فشاری بتن ساخته شده با لاستیک در ۳۰ طرح مختلف و در درصدهای متفاوت با هم مقایسه شد. نتایج نشان داد که به طور کلی با افزایش درصد لاستیک در بتن مقاومت فشاری بتن کاهش پیدا کرد ولی میزان کاهش مقاومت در روش مختلف یکسان نبوده و بهبودسازیهای انجام شده بسیار موثر بودند.

کلیدواژه ها:

لاستیک ضایعاتی ، بهبودسازی سطحی ، محیط زیست ، مقاومت فشاری بتن.