مطالعات مولکولی نوین در سندروم تخمدان پلی کیستیک

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اختلال غدد درونریز زنان در سنین باروری است . به طوری که تقریبا ۶ تا ۱۰ درصد زنان و بالغ بر ۲۸ درصد زنان دارای اضافه وزن و چاقی درگیر آن می باشند. این سندروم عامل اصلی ناباروری است و در ۷۵ درصد زنان مبتلا به این نوع ناباروری به عنوان عامل زمینه ساز شناخته شده است . طبق مطالعات انجام شده شیوع PCOS در ایران براساس معیار Rotterdam ۱۹/۵ درصد و براساس روشهای سونوگرافی ۴۱/۴ درصد گزارش شده است . تا به امروزه مطالعات ژنتیکی متعدد، حدود ۲۰۰ ژن مستعد که از لحاظ عملکردی با PCOS ارتباط داشته باشند را شناسایی کردهاند. کل ژنوم انسانی در حدود ۱/۳ میلیون جفت باز دارد که حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد آنها، پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی هستند. مطالعات نشان می دهند که عواملی مانند پلی مورفیسم های ژنتیکی ممکن است باعث تفاوتهایی در میزان بروز سرطان در افراد مختلف باشند . در این مقاله مروری به طورخلاصه ژنهای مختلف مرتبط که به طور مستقیم یا غیرمستقیم منجر به بیماری می شود و واکنش ها و عواملی که در ایجاد این بیماری دخیل هستند بررسی شدهاند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که PCOS یک ناهنجاری شایع در بین زنان بوده و یکی از دلایل اصلی ناباروری می باشد و عوارض اصلی این بیماری محدود به تولیدمثل و بارداری نیست ، بلکه ابعاد مختلف زندگی یک زن، اعم ازچاقی ، دیابت نوع۲، مقاومت به انسولین و تنش های روحی و عصبی را شامل می شود. انتظار می رود در آینده با بررسی بیشتر ژنهای مرتبط با این بیماری بتوان آن را در مراحل ابتدایی شناسایی و از پیشرفت آن جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

سندروم تخمدان پلی کیستیک ، پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی ، ناباروری