بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات بکساروتن ، والزارتان، آنیدولافانژین ، میتوکسانترون و نیلوتینیب در مهار آنزیم تیروزیناز به منظور درمان بیماری هیپرپیگمانتاسیون

زمینه و هدف : هیپرپیگمانتاسیون به معنای تیرهتر شدن پوست است ، که در اکثر مواقع علت اصلی بروز آن افزایش میزان تولید رنگدانه پوستی (ملانین ) در برخی نواحی از سطح بدن می باشد.این مطالعه قصد دارد با هدف بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات بکساروتن ، والزارتان ، آنیدولافانژین ، میتوکساندرون و نیلوتینیب در مهار آنزیم تیروزیناز که نقش اصلی را در تولید ملانین دارد جهت معرفی ترکیبات موثر در درمان بیماری هیپرپیگمانتاسیون گامی بردارد.روشها: در این مطالعه برای بررسی نحوه ی اتصال ترکیبات به جایگاه فعال آنزیم ، ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات ، بهینه سازی انرژی ، مطالعات داکینگ و تجزیه و تحلیل های نهایی به ترتیب از سرور آنلاین H Dock و نرم افزارهای , Hyperchem ,Chimera Discovery و سرور Pdb Sum Generate استفاده گردید.یافته ها: ترکیبات مورد مطالعه قادر به اشغال جایگاه فعال آنزیم می باشند و سطح انرژی اتصال در بکساروتن ۷۲.۱۰۱- ، در والزارتان ۳۸.۱۲۰- ، در آنیدولافانژین ۰۳.۱۷۱- ، در میتوکسانترون ۳۴.۱۴۶- و در نیلوتینیب ۹۶.۱۲۷- بود.نتیجه گیری : با توجه به اثربخشی ترکیبات در مطالعه ی بیوانفورماتیکی ، برای بررسی های تکمیلی میتوان اثر این ترکیبات را در شرایط in vivo و in vitro مورد آنالیز قرار داد.

کلیدواژه ها:

آزیم تیروزیناز ، داکینگ مولکولی ، هیپرپیگمانتاسیون ، ترکیبات موثر