احمد حافظی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه فردوسی مشهد
دلارام فروزه - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه فردوسی مشهد
میرزامحمدرضا شریف مقدم - استادیار گروه زیست شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین عشقی - استاد گروه شیمی دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه با گسترش روز افزون علم بیوانفورماتیک ، روش های In silico به یکی از ساده ترین و کم هزینه ترین روش های بررسی بر همکنش های ملوکولی تبدیل شده است . آستازانتین که به طور طبیعی توسط طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها تولید می شود می تواند با گروهی از پروتئین ها بر همکنش داده و به عنوان لیگاند عمل نماید. چنین ویژگی ای باعث کاربرد وسیع این رنگدانه در علم پزشکی ، جهت درمان طیف وسیعی از بیماری ها شده است . در این مطالعه آستازانتین به عنوان یک لیگاند ثابت برای برخی از پروتئین ها که طی بررسی از طریق سایت PBD بدست آمده است ، در نظر گرفته شده و سپس داکینگ ملکولی با استفاده از نرم افزار AutoDock vina انجام می گردد و در ادامه داده ها با استفاده از ترم افزار Discovery Studio و Ligplot مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده ثابت کرد که این رنگدانه ارزشمند می تواند به عنوان یک لیگاند با تمایل بالا به برخی از پروتئین ها متصل گشته و فعالیت آن پروتئین را تحت تاثیر قرار دهد.

آستازانتین ، بیوانفورماتیک ، داکینگ مولکولی