دلارام فروزه - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی میکروبی دانشگاه فردوسی مشهد
میرزامحمدرضا شریف مقدم - استاد گروه میکروبیولوژی ، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
حسین عشقی - استاد گروه شیمی ، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

از آنجایی که تولید آستازانتین به روش بیولوژیکی بسیار حائز اهمیت است هدف از این آزمایش بررسی افزایش میزان تولید آستازانتین در مخمر Xanthophyllomyces dendrorhous تحت شرایط بهینه (در محیط کشت YM broth با ۶ PH، سرعت به هم زدن ۲۵۰ rpm، دمای ۲۰ درجه سانتی گراد، به مدت ۵ روز) با استفاده از عصاره سلولی حاوی زیزانتین استخراج شده از باکتری Paracoccus zeaxanthinifaciens از طریق ارزیابی میزان جذب توسط اسپکتوفتومتر، پس از انجام آنالیز High performance liquidchromatography (HPLC)، می باشد. نتایج نشان داد که نه تنها حضور ۲ درصدی عصاره سلولی حاوی زیزانتین میتواند باعث افزایش ۵ برابری بیومس گردد، بلکه نتایج حاصل از بررسی میزان جذب آستازانتین در طول موج ۴۷۸ نانومتر، ثابت کرد که افزودن عصاره سلولی حاوی زیزانتین در غلظت های ۵.%، ۱% و ۲% می تواند موجب افزایش تولید آستازانتین توسط مخمرXanthophollomyces dendrorhous گردد به گونه ای که جذب اندازگیری شده برای آستازانتین ، در صورت عدم وجود این حدواسط ، در طول موج ۴۷۸ نانومتر، ۳۱۳. نانومتر می باشد و افزودن ۲ درصدی عصاره سلولی حاوی زیزانتین به محیط کشت ، میزان جذب را به ۴۳۶. نانومتر می رساند. بنابراین میتوان گفت که زیزانتین به عنوان یک واسطه یا سوبسترای کلیدی آنزیم آستازانتین سنتاز کدشده، که از جمله آنزیم های کلیدی مسیر ساخت آستازانتین می باشد، می تواند موجب تحریک تولید آستازانتین و افزایش بیومس سلولی در مخمر Xanthophyllomyces dendrorhous گردد. به طوری که بین میزان تولید آستازانتین و غلظت عصاره سلولی حاوی زیزانتین رابطه مستقیمی مشاهده می گردد. لازم به ذکر است که چنین رابطه ای در مورد میزان بیومس نیز قابل تعمیم است .

آستازانتین ، آنتی اکسیدان، رنگدانه ، زیزانتین ، کاروتنوئید