بررسی تنوع ژنتیکی مولکولی و ساختار جمعیتی گونه های مختلف جنس مرزنجوش(Origanum sp.) در ایران با استفاده از نشانگر مولکولی SCoT

مرزنجوش (Origanum sp.) گیاهی دارویی و معطر از خانواده نعناعیان (Lamiaceae) می باشد. استخراج DNA به روش CTAB برای ۱۲ ژنوتیپ از چهار گونه مختلف جنس مرزنجوش جمع آوری شده از نقاط مختلف کشور صورت گرفت . از ۹ آغازگر SCoT جهت بررسی تنوع ژنتیکی جمعیت های جنس مرزنجوش ایران استفاده شد که در مجموع ۱۰۹ باند تکثیر کردند که همگی چند شکل بودند. آغازگر SC-۱۸ با ۱۸ باند بیشترین و آغازگر SC-۳۶ با ۵ باند کمترین تکثیر را داشتند. بیشترین میزان محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC) مربوط به آغازگر ۱۹SC-با مقدار ۴۳۴/۰ و کمترین PIC محاسبه شده با مقدار ۳۱۲/۰ متعلق به آغازگر ۳۶SC- بود. شاخص نشانگر (MI) نیز بین ۵۶/۱ تا ۲۱/۶ متغیر بود و آغازگر SC-۱۸ دارای بیشترین و SC-۳۶ کمترین میزان شاخص نشانگری را دارا بودند. بر اساس نتایج شاخص های بدست آمده نشانگرهای SC-۱۸ و SC-۳۱ مناسب ترین آغازگر جهت بررسی تنوع ژنتیکی در جنس مرزنجوش می باشند. نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای ژنوتیپ های مورد مطالعه را در دو گروه قرار داد که شامل بخش های مرکزی و شمالغرب ایران می باشد بنابراین تنوع ژنتیکی با پراکنش جغرافیایی گونه ها و ژنوتیپ ها در جنس مرزنجوش مطابقت دارد. نتایج حاصل از گروهبندی خوشه ای توسط تجزیه به مولفه های متعادل (PCoA) نیز مورد تایید قرار گرفت . بر اساس نتایج تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA)، جمعیت های متعلق به گونه های مختلف جنس مرزنجوش در ایران از تنوع ژنتیکی بالایی در تمامی مناطق جغرافیایی برخوردارند و سطح تنوع درون جمعیتی بیشتر از تنوع بین این جمعیت هاست .

کلیدواژه ها:

مرزنجوش ، نشانگر SCoT ، گیاه دارویی ، تجزیه واریانس مولکولی