هایپرآدرنوکورتیسیزم ناشی از آدنومای یکطرفه آدرنوکورتیکال در یک قلاده سگ پودل

هایپرآدرنوکورتیسیزم، یک اختلال اندوکرینی شایع در سگهای میان سال و مسن است. فرم خود به خودی این سندروم در ارتباط با مقادیر بالای کورتیزول، ناشی از ترشح بیش از حد ACTH از هیپوفیز یا از تومورهای غیراندوکرینی نابجا و نیز ناشی از آدنوم یا کارسینوم فانکشنال بخش قشری غده فوق کلیوی است. سگ ۹ ساله، ماده به علت ضعف و زمین گیری ناگهانی و با علائم ریزش مو، عدم توانایی حیوان در بالا رفتن از پله ها و لنگش، شل شدن گردن، له له زدن شدید و پرنوشی و پرادراری از یک هفته قبل از مراجعه و زمین گیری کامل در روز مراجعه، ارجاع داده شد. با توجه به علائم بالینی و بزرگ شدگی و اتساع محوطه شکمی، استرس لوکوگرام در آزمایش خون و نتایج آزمایشات بیوشیمیایی خون و ادرار بیماری کوشینگ در حیوان تشخیص داده شد. متاسفانه حیوان در همان روز در درمانگاه دامپزشکی تلف شد و مورد کالبدگشایی قرار گرفت. در کالبدگشایی توده توموری در جلوی کلیه راست مشخص گردید، در حالیکه غده فوق کلیوی طرف چپ کوچک و آتروفیه شده بود. در بررسی پاتولوژی سلول های توموری شباهت زیادی به سلول های فاسیکولاتا داشتند و به نظر می رسد از این لایه منشاء گرفته باشند. تومورهای آدرنوکورتیکال به دو شکل آدنوما و کارسینوما اتفاق می افتد و معمولا یکطرفه و منفرد هستند. درمان انتخابی تومورهای یکطرفه آدرنوکورتیکال برداشت جراحی تومور است و پیشاگهی آدنومای آدرنوکورتیکال در صورت برداشت جراحی بسیار خوب است.

کلیدواژه ها:

هایپرآدرنوکورتیسیزم ، سگ پودل ، غده فوق کلیه ، آدنومای یکطرفه آدرنوکورتیکال