متابولیسم گلوکز درسلول های سرطانی

سرطان رشد کنترل نشده سلول و مجموعه ای از جهش های ژنتیکی می باشد. جهش ها در دو گروه از ژن های سلولی ایجاد می شوند: انکوژن ها و ژن های سرکوبگر تومور. یک سلول سرطانی جهت پایداری خود، باید متابولیسم سلول را به سود خود تغییر دهد که حاوی تغییراتی در متابولیسم های چربی ها، پروتئین ها، کربوهیدرات ها و اسیدهای نوکلئیک است . در تغ ییر متابولیسم سلول سرطانی ، انکوژنهایی از قبیل ،HIF MYC و AKT بسیار موثر هستند و در مقابل عوامل سرکوبگر تومور مانند AMPK ،۵۳P موجب کاهش رونویسی از انکوژنها می شوند و از ایجاد تغییرات متابولیسمی جلوگیری می کنند. سلولهای طبیعی از اکسیژن و فسفریلاسیون اکسیداتیو برای تبدیل مواد غذایی به انرژی استفاده میکنند، اما انرژی مورد نیاز سلولهای سرطانی از طریق گلیکولیز تامین میگردد که در این فرآیند، فاکتور القایی هیپوکسی ( HIF) نقش ممهمی ایفا می کند. HIF باعث افزایش انتقال دهنده های گلوکز به سلول، افزایش آنزیم های دخیل در گلیکولیز، افزایش رگ زایی و سرکوب مرحله هوازی متابولیسم گلوکز می شود. محصول نهایی گلیکولیز، لاکتات است که به عنوان یک ماده زائد طلقی میشد ولی محققین نشان داده اند که لاکتیلاسیون هیستونی ، واحد های ساختاری DNAرا تغییر داده و منجر به تغییراتی در ترکیب ژنهای بیان شده می شود. بنابراین میتواند یک تنظیم کننده محسوب شود. از دیگر محرکهای مسیر گلیکولیز سلول های سرطانی ، AKT می باشد. AKT سبب افزایش بیان آنزیم های گلیکولیز و افزایش ترانسپورترهای گلوکز در سلول سرطانی می شود. در مقابل پروتئین های سرکوبگر تومور مانند ۵۳P با افزایش رونویسی از ،۲SCO PTEN در مهار گلیکولیز سلولهای سرطانی موثر می باشند. جهش در ژن ۵۳P سبب سرطانی شدن سلول میشود. افزایش بیان فاکتورهایی نظیر فاکتور القاکننده هیپوکسی و AKT نقش بسیار موثری در بروز تغییر در متابولیسم گلوکز و در نتیجه پیشرفت سرطان دارند و مهار این فاکتورها در درمان سرطان می تواند تاثیر فوق العاده ای داشته باشد.

کلیدواژه ها:

گلیکولیز ، سرطان ، متابولیسم گلوکز ، هیپوکسی