محاسبه عمر خستگی تک پایل ها و مروری بر تکنیک های کنترل سیستم های توربین بادی فراساحلی

انرژی های تجدیدپذیر در سطح جهانی، به عنوان یک جایگزین مناسب برای تولیدکنندگان سوخت های فسیلی متعارف پذیرفته شده است؛ این در پاسخ مستقیم به چالش کاهش ذخایر سوخت های فسیلی و تاثیر آن بر آلودگی محیط زیست است. انرژی بادی همچنان نقش مهمی ایفا می کند و می تواند به عنوان پرکاربردترین منبع انرژی تجدیدپذیر در نظر گرفته شود؛ با این حال، سطح کارایی و اثربخشی هزینه یک سیستم توربین بادی ۱ با توجه به کاربرد باد، بسیار به کنترل آن بستگی دارد. این مقاله تحقیقاتی، روش های مختلف کنترل مرتبط با کنترل انرژی باد را بررسی می کند. اخیرا تلاشی برای بررسی این تکنیک های کنترلی صورت گرفته است، اما نویسندگان، بیشتر بر روی تکنیک های ردیابی نقطه حداکثر توان ۲ و کنترل زاویه گام WT تمرکز کرده اند، لکن بحث در مورد کنترل استال WT در این مقالات تحقیقاتی ارائه نشده است. ارزیابی بهتر عمر خستگی برای توربین های بادی فراساحلی، نیازمند مدل های پاسخ پایه واقعی تر است، به ویژه ترکیب بهتری از میرایی. این مقاله، توصیفی از چگونگی استفاده از یک مدل سخت شدن سینماتیکی برای روش طراحی فعلی برای تک پایه های توربین بادی، نصب شده در ماسه، ارائه می کند تا پیش بینی های بهبود یافته میرایی مواد وابسته به دامنه حاصل از پاسخ شمع- خاک را ارائه دهد؛ روش پیشنهادی، یک ابزار مهندسی مناسب برای محاسبه عمر خستگیتوربین های بادی دریایی را تشکیل می دهد.

کلیدواژه ها:

توربین های بادی ، کنترل توربین بادی ، راهبردهای MPPT ، کنترل پیچ ، کنترل استال WT ، توربین فراساحلی ، عمر خستگی