مطالعه موردی مجتمع مسکونی سالمندان در شهر بهنمیر

سالمندی بخش جدا ناپذیر زندگی هر فردی است. سالمندان با توجه به شرایط فیزیکی و تاثیرات فیزیولوژی (روانی-اجتماعی)، نیاز به شرایط ویژه ای برای سکونت و ادامه بقا دارند. از مشکلات جدی افراد سالمند در عصر حاضر، عدماحساس شادی و سرزندگی است. به همین خاطر است که، از دیدگاه روان شناسی محیطی، افراد نیاز به تجربه حسی،عاطفی و معنوی خاصی نسبت به محیط دارند. احداث مجتمع های سالمندان در اقلیم مناسب و وجود فضاهای تجمع پذیرمی تواند موجب تعاملات وسیع و در نتیجه حس سرزندگی آنان شود. این پژوهش در راستای نظریه سرزندگی کوین لینچبا پنج مولفه: ثبات، هم آوایی، ایمنی ، حمایت و نگهداری به طراحی مجتمع مسکونی سالمندان پرداخته که سرزندگی رادرجه مطلوبیت و حمایت سکونت گاه و از عملکردهای حیاتی، لوازم زیستی، ظرفیت و گنجایش زندگی انسان می داند.همواره ارتباط عمیقی بین طبیعت و انسان همواره وجود دارد. اقلیم معتدل و مرطوب ایران پتانسیل بالایی بر ای ایجادسکونتگاه هایی مطابق با سلیقه سالمندان داراست. در این راستا شهر بهنمیر با خصوصیت یک شهر-روستای حاصلخیز ،مکان مناسبی بر ای ساخت مجتمع مسکونی ویژه سالمندان بدور از آلاینده های زیستی است. هدف تحقیق حاضر این استکه اصول معماری بومی که با مولفه های معماری پایدار تطبیق دارد را همراه با مولفه های سرزندگی لینچ، در افزایشسرزندگی سالمندان به کار گیرد. و سعی بر آن است اهمیت مسائل اقلیمی و سنتی و ارتباط آن در معماری با توسعه پایدارلحاظ گردد. روش پژوهش این نوشتار مبتنی بر تحلیل توصیفی و مطالعات کتابخانه ای است. نتایج به دست آمده از اینپژوهش، با هدف معما ری پایدار و استفاده بهینه از این اصول بر ای رسیدن به یک مجتمع مسکونی ویژه سالمندان پایداردر جهت افزایش سرزندگی آنان است.

کلیدواژه ها:

سالمند ، سرزندگی ، کوین لینچ ، معماری پایدار ، مجتمع مسکونی ، اقلیم معتدل و مرطوب